Καλοκαίρι και καύσωνας ίσον παγωτό. Είναι τόσο απλό και τόσο αυτονόητο!
Αυτό το δροσερό γλύκισμα, που έχει τόσο βαθιές ρίζες στην ιστορία της ανθρώπινης εξέλιξης, είναι κάτι περισσότερο από μια αγαπημένη λιχουδιά για τα παιδιά κι ας συνδέεται τόσο με τις παιδικές μας αναμνήσεις, τότε που στην Ελλάδα ειδικά δεν μετρούσαμε μικροί μόνο τα μπάνια αλλά και τα παγωτά…
Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι στην ιστορική του διαδρομή το παγωτό ήταν ένα δροσερό γλύκισμα που προοριζόταν κυρίως για βασιλείς…
Το ελληνικό κοινό γεύτηκε για πρώτη φορά παγωτό στην Αθήνα, σε εκδήλωση του Βαυαρού αντιβασιλέα Άρμανσπεργκ. Την εκδήλωση είχε διοργανώσει η σύζυγός του με σκοπό να διαφημίσει το ζαχαροπλαστείο που θα άνοιγε ένας Ιταλός, ονόματι Κάλβος, ο οποίο της πρότεινε να παρασκευάσει παγωτά για τους προσκεκλημένους της. Η όλη προσπάθεια εξελίχθηκε σε… φιάσκο, καθώς ο Κάλβος, θέλοντας να δημιουργήσει εντυπωσιακά παγωτά, χρησιμοποίησε χημικές χρωστικές, λόγω έλλειψης αντίστοιχων φυσικών, με αποτέλεσμα να πάθουν όλοι δηλητηρίαση!
Αιώνες πριν όμως, οι Έλληνες, ήδη από το 500 π.Χ. απολάμβαναν ένα παγωμένο παρασκεύασμα από μέλι και φρούτα συνδυασμένα με χιόνι, το οποίο διετίθετο στην αγορά της Αθήνας. Την ίδια εποχή ένα είδος παγωτού έφτιαχναν και οι Πέρσες με πρόσμιξη χυμού σταφυλιών και χιονιού. Το παγωτό όπως το ξέρουμε σήμερα δεν προήλθε όμως ούτε από τους Πέρσες ούτε από τους Κινέζους και τους Ρωμαίους, αλλά από τους Άραβες! Οι Άραβες εφηύραν τη βασική συνταγή που περιέχει το γάλα και τη ζάχαρη ως βασικά της συστατικά. Ήδη από το 10ο αιώνα, παγωτά με βάση γάλα, κρέμα, αρωματισμένο ροδόνερο, αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς καταναλώνονταν σε όλες τις αραβικές κτήσεις, ειδικά στη Βαγδάτη, στη Δαμασκό και στο Κάιρο. Να πούμε βέβαια ότι η Κίνα έπαιξε έναν καθοριστικό ρόλο στην διάδοση του παγωτού μια εκεί τα καλοκαίρια εύποροι κινέζοι αρχίζουν να καταναλώνουν παγωτό, το οποίο παύει να είναι προνόμιο μόνο των βασιλικών οικογενειών· ο Μάρκο Πόλο λοιπόν που το γεύεται εκεί επιστρέφει στην Ιταλία και φέρνει τη συνταγή του παγωτού. Έτσι γεννιέται στα τέλη του 13ου αιώνα το ιταλικό gelato και έκτοτε τα πράγματα πήραν σιγά σιγά το δρόμο τους.
Σήμερα, που μετά την επί σειρά δεκαετιών βιομηχανοποιήμενου παγωτού έχουμε επιστρέψει στο χειροποίητο παγωτό. Από τις εξειδικευμένες gelaterie και κυρίως από pastry chefs, το παγωτό έγινε έναν καμβάς φαντασίας, διαφόρων υλικών και συνδυασμών.
Η συνταγή που πρωταγωνιστεί σήμερα -μετά από χρόνια με συνδυασμούς φρούτων και ξηρών καρπών- είναι αυτή του παγωτού ταχίνι.
Το ταχίνι είναι αυτό που αντικαθιστά την κρέμα γάλακτος ή το γάλα και προσφέρει πλούσια κρεμώδη υφή και γεύση χωρίς καν προσθήκη ζάχαρης.
Οι συνταγές είναι πολλές, αλλά για την Παπαγιάννης ΟΛΥΜΠΟΣ ή πιο αντιπροσωπευτική της φιλοσοφίας περί υγιεινών και πλήρως φυτικών προϊόντων είναι αυτή του παγωτού ταχίνι με κάσιους και γάλα καρύδας, περιχυμένου με σιρόπι σφένδαμου. Δεν περιέχει δηλαδή ούτε γαλακτοκομικά ούτε ζάχαρη και δεν έχει αυγά. Υπάρχουν μόνο αυτά τα 4 βασικά συστατικά και δεν χρειάζεται καθόλου μαγείρεμα. Απλά ανακατεύουμε γρήγορα και μετά καταψύχουμε…!