Η λίμνη Τιτικάκα βρίσκεται ανάμεσα στην Βολιβία και το Περού σε υψόμετρο 4000 m περίπου. Θεωρείται η κοιτίδα του πολιτισμού των Ίνκας. Σ’ αυτή την λίμνη γεννήθηκε ο πολιτισμός Aymara πολύ πριν την ισπανική αποικιοκρατία και τον εκχριστιανισμό.
Ένας αυτοχθόνος μύθος ισχυρίζεται ότι οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής ονομάζονταν Ούρος. Στις μέρες μας έτσι ονομάζονται αυτοί που ζουν στα πρώτα νησιά. Υπάρχουν περίπου 120 σε ολόκληρη τη λίμνη. Τα νησιά είναι φτιαγμένα από πλωτά καλάμια και έχουνε γίνει τα τελευταία χρόνια μία «υποχρεωτική» στάση για τους τουρίστες.
Για τους ινδιάνους των Άνδεων, η λίμνη είναι το λίκνο των πρώτων Ίνκας που αναδύθηκαν από τα νερά της.
Το «Νησί του Ήλιου» είναι και σήμερα ένα ιερό μέρος όπως και στην εποχή της αυτοκρατορίας.
Αυτοί οι μύθοι οδήγησαν το μεγάλο Γάλλο εξερευνητή Ζακ Υβ Κουστώ το 1969 να μεταφέρει ένα μικρό εξερευνητικό πλοίο, μικρή απομίμηση του «Καλυψώ», και για ένα ολόκληρο μήνα με την ομάδα του να προσπαθεί να ανακαλύψει μία αρχαία πολιτεία σύμφωνα με την μυθολογία των Ίνκας βρίσκεται θαμμένη στο βυθό της Λίμνης, της οποίας το βάθος σε κάποια σημεία φτάνει τα 280 m.
Στην περιοχή καλλιεργείται ως επί το πλείστον το κινόα.
Στην οροσειρά των Άνδεων που περικλείουν την Τιτικάκα και σε υψόμετρο που συχνά πλησιάζει τα 5000 m συναντάμε τα Vicuna και τα Alpaca, τους λεγόμενους αιγοκάμηλους που δίνουν το πιο λεπτές, απαλές και ζεστές ίνες μαλλιού στον κόσμο από τις οποίες κατασκευάζονται τα απαλότερα και ακριβότερα υφάσματα.
