Η εμπορία ανθρώπων θεωρείται μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες δραστηριότητες διακρατικών εγκληματικών οργανώσεων. Οι διεθνείς συμβάσεις έχουν καταδικάσει το φαινόμενο εγκληματικό για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αρχικά, εμπορία ανθρώπων ορίζεται η στρατολόγηση, η υπόθαλψη, η μεταφορά ή η χρήση ενός ατόμου για εργασία βασισμένη στον εξαναγκασμό, τη βία και την απειλή. Η σεξουαλική εμπορία εξαναγκάζει και παγιδεύει ανθρώπους σε κυκλώματα, τα οποία ωθούνται στην σεξουαλική δουλεία, εκμετάλλευση ή εργασία. Οι διακινητές χρησιμοποιούν μεθόδους απάτης κι εκφοβισμού ώστε να κερδοσκοπούν από τον εξαναγκασμό των θυμάτων τους. Μάλιστα από το 2004 σύμφωνα με τη Σ. Μάντελσον, τα κέρδη ανέρχονται στα 9.5 δισεκατομμύρια δολάρια, σε παγκόσμια κλίμακα.
Δεν είναι κρυφό πως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν μια ιδιαίτερη σύνδεση με κυκλώματα σωματεμπορίας. Ως έγκλημα η σεξουαλική εμπορία θεσμοθετήθηκε μόλις το 2006. Υπάρχουν πολλές ανοιχτές και μη υποθέσεις όπου οι διακινητές προσελκύουν σκόπιμα άτομα ακόμη και ανήλικα από φτωχά έθνη υποσχόμενοι εργασίες με υψηλούς μισθούς και άριστες απολαβές. Διακινητές με έδρα τα ΗΑΕ προσεγγίζουν κυρίως άτομα από την Αφρική καθώς υπάρχει ένας άτυπος κανόνας πως τα θύματα με ανοιχτόχρωμα και πιο ευρωκοκεντρικά χαρακτηριστικά καταλήγουν σε πολυτελή ξενοδοχεία ενώ όλα τα υπόλοιπα άτομα σε οίκους ανοχής ή ακόμη και σοκάκια.
Το Ansar Burney Welfare Trust ανέφερε πως το 2001 χιλιάδες ανήλικα αγόρια διακινήθηκαν από το Πακιστάν στα ΗΑΕ και υποβάλλονταν σε καταναγκαστικές εργασίες, είτε ενήλικες άνδρες μεταφέρθηκαν ώστε να συμμετάσχουν σε δραστηριότητες που αφορούσαν τον κατασκευαστικό τομέα και κατέληξαν σε δουλεία.
Αντίστοιχα οι γυναίκες κατευθύνονται στη σεξουαλική εμπορία συνήθως εν αγνοία τους από τους διακινητές. Γυναίκες από την Αιθιοπία, την Ουγκάντα, το Μπαγκλαντές, την Ινδία, το Πακιστάν και τις Φιλιππίνες κ.α., καταφεύγουν στα ΗΑΕ ώστε να εργαστούν ως πωλήτριες σε καταστήματα, είτε ως οικιακές βοηθοί με ικανοποιητικούς μισθούς και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Έχοντας λοιπόν στο νου τους πως θα βρουν μια καλύτερη ζωή όπως τους παρουσιάζουν οι διακινητές παίρνουν τη μεγάλη απόφαση και ταξιδεύουν σε διάφορα εμιράτα. Οι περισσότερες γυναίκες δεν διαθέτουν τα χρήματα για να καλύψουν τα έξοδά τους για τα αεροπορικά και τη διαμονή τους. Έτσι, τα μέλη των οργανώσεων σαν από μηχανής θεοί τους βοηθάνε να εγκλιματιστούν και τέλος να εγκατασταθούν. Με την άφιξή τους στη χώρα τους δείχνουν ποια θα είναι η πραγματική καθημερινότητα.
Οι τακτικές που ακολουθούσαν και συνεχίζουν να ακολουθούν οι έμποροι είναι οι εξής: προσεγγίζουν άτομα από χαμηλά κοινωνικο-οικονομικά επίπεδα, τους παρακινούν να τους ακολουθήσουν, γίνεται χρήση πειθούς με δόλο, ενώ ταυτόχρονα τους δίνουν ψεύτικες ελπίδες. Στη συνέχεια υπόσχονται πως θα τους βρουν καλή δουλειά στα ΗΑΕ μιας και είναι από τις πιο πλούσιες περιοχές. Σε αυτό το στάδιο τα θύματα πιστεύουν τους διακινητές που παρουσιάζονται οριακά και σαν σύμβουλοι. Οι διακινητές λοιπόν έχοντας πληρώσει όλα τους τα έξοδα για τη μετακίνησή τους, στο τέλος ανακοινώνουν πως δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας σε άλλο τομέα εκτός από τη δουλεία ή τη πορνεία ανάλογα. Έτσι, τα άτομα που έχουν διακινηθεί βρίσκονται σε αδιέξοδο αφού οι υποτιθέμενοι καθοδηγητές τούς εκβιάζουν να ξεπληρώσουν τα χρέη τους. Συνήθως αυτό το χρέος ανέρχεται στα 10.000 δολάρια, ποσό υπέρογκο για ένα άτομο με φτωχό υπόβαθρο.
Οι αλλοδαποί εργαζόμενοι αποτελούν σχεδόν το 90% του πληθυσμού των ΗΑΕ, ενώ στο Ντουμπάι βρίσκονται 45.000 σεξεργάτριες, με πολλές από αυτές να είναι ανήλικες και γενικότερα θύματα τράφικινγκ. Τα ίδια τα ξενοδοχεία-ακόμη και αλυσίδες από τη Δύση- έχουν προσελκύσει και ευνοήσει τη σωματεμπορία και την εκμετάλλευση γυναικών. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι ένας κόμβος για σεξουαλική εμπορία, όπου ιδίως οι Αφρικανές εξαναγκάζονται στην πορνεία από παράνομα δίκτυα που λειτουργούν στη χώρα, σύμφωνα με έρευνα της Διεθνούς Κοινοπραξίας Ερευνητών Δημοσιογράφων και του Reuters.
Η υπόθεση της «χρυσής» σωματέμπορου Κριστιάνα Τ. Ουαντιάλε ή αλλιώς Κρίστι Γκόλντ:
Μια υπόθεση που ήρθε στο φως της δημοσιότητας είναι αυτή της διακινητριας γυναικών Κρίστι Γκόλντ με έδρα το Ντουμπάι και τη Νιγηρία. Από δικαστικές καταθέσεις προκύπτει πως η διακινήτρια και οι συνεργοί της στόχευαν γυναίκες Νιγηριανής καταγωγής, προσφέροντας προνομιακές θέσεις απασχόλησης, εκδίδοντας παράλληλα διαβατήρια και βίζα για εκείνες. Αξίζει να σημειωθεί πως στοιχεία από τη προσωπική ζωής της Γκόλντ δεν έχουν γίνει γνωστά, όπως και το αν η ίδια αποτελεί τον εγκέφαλο του τράφικινγκ δικτύου που ανήκει.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Διεθνούς Κοινοπραξίας Ερευνητών Δημοσιογράφων, 5 θύματα της Γκόλντ έδωσαν συνεντεύξεις περιγράφοντας τη δράση της και προσωπικές τους μαρτυρίες. Δήλωσαν πως παραπλανήθηκαν και οδηγήθηκαν στο Ντουμπάι όπου η Γκόλντ τις εξανάγκαζε να εκδίδονται σε οίκους ανοχής, μπαρ, σοκάκια ώστε να την ξεπληρώσουν. Τα βράδια όλες οι γυναίκες που «άνηκαν» στη σωματέμπορο κοιμόντουσαν στοιβαγμένες σε ένα δωμάτιο, στο πάτωμα μόνο με κουβέρτες. Αν τύχαινε και δεν πετύχαιναν ένα συγκεκριμένο ποσό κάθε φορά τότε βασανίζονταν από την ίδια και τους συνεργούς της. Πιο συγκεκριμένα, μαστίγωναν τα θύματα, τα ξυλοκοπούσαν με σκουπόξυλα, τους έριχναν πιπέρι στα μάτια και τα γεννητικά όργανα, ως τιμωρία. Συχνά η Γκόλντ δεν ασκούσε μόνο σωματική αλλά και ψυχολογική βία στα θύματα του κυκλώματός της, χρησιμοποιώντας την εξής απειλή « Θα σε σκοτώσω και θα σε πετάξω στην έρημο».
Η επιχείρηση που έστησε η Κρίστι Γκόλντ είχε ως βιτρίνα το εμπόριο…χρυσού. Όπως παρουσιαζόταν και στους προσωπικούς της λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ήταν έμπορος χρυσού, κοσμημάτων, τσαντών και παπουτσιών πολυτελείας από το Ντουμπάι στη Νιγηρία. Όλη της η «αυτοκρατορία» βασίστηκε στο sex trafficking.
Παρά τις 6 κατηγορίες που της έχουν απαγγελθεί, μέχρι και σήμερα δεν έχει συλληφθεί.
Ποιά η θέση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων για την εμπορία ανθρώπων;
Τα ΗΑΕ έχουν απαγορεύσει και διώκουν ποινικά όλες τις μορφές εμπορίας τα τελευταία χρόνια. Δημιούργησε καταφύγια για θύματα σωματεμπορίας, έχει εκπαιδεύσει σώμα για περιπολίες και για την καταπολέμηση του εγκλήματος. Μπορεί να έχουν ληφθεί όλα αυτά τα μέτρα όμως δεν φαίνεται να εφαρμόζονται κατά τα άλλα. Οι τιμωρίες έχουν ελάχιστο ποσοστό μπροστά στο θηρίο της εμπορίας που υπάρχει.
Η έκθεση των Ηνωμένων Πολιτειών:
Χρειάζεται επίσης να αναφερθεί και η έκθεση που ανάρτησε η κυβέρνηση των Η.Π.Α. το 2021, σχετικά με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την εμπορία ανθρώπων από την Υπηρεσία Παρακολούθησης και Καταπολέμησης της Εμπορίας Ανθρώπων, η οποία πραγματεύεται τα ακόλουθα:
«Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων δεν πληροί τα ελάχιστα πρότυπα για την εξάλειψη της εμπορίας ανθρώπων, αλλά καταβάλλει σημαντικές προσπάθειες. Η κυβέρνηση κατέβαλε αυξανόμενες προσπάθειες σε σύγκριση με την προηγούμενη περίοδο αναφοράς. Η κυβέρνηση δεν άσκησε δίωξη σε κανέναν διακινητή για καταναγκαστική εργασία και δεν έχει αναφέρει την καταδίκη διακινητών εργασίας. Ανέφερε επίσης λιγότερες καταδίκες για εγκλήματα σεξουαλικής εμπορίας. Η κυβέρνηση δεν χρησιμοποίησε συστηματικά τον προληπτικό μηχανισμό εντοπισμού και παραπομπής, ο οποίος είχε ως αποτέλεσμα την τιμωρία ορισμένων πιθανών θυμάτων και κατέστησε άλλα χωρίς φροντίδα, ειδικά εκείνα που συνελήφθησαν για εμπορική σεξουαλική επαφή. Η κυβέρνηση κατέβαλε άνισες προσπάθειες για την προστασία των θυμάτων εμπορίας, καθώς συνέχισε να εντοπίζει τα θύματα σεξουαλικής εμπορίας, αλλά οι προσπάθειες για τον εντοπισμό όλων των μορφών εμπορίας, ειδικά των θυμάτων καταναγκαστικής εργασίας.»
*Φωτογραφία εξωφύλλου: Rocco Fazzari / ICIJ
