Οι ΗΠΑ έχουν εμπλακεί σε πολέμους μεταξύ διαφορετικών παικτών στο Ισραήλ, το Ιράκ, τον Λίβανο, τη Συρία και την Υεμένη.
…
Την Παρασκευή (της προηγούμενης εβδομάδας), μια μέρα μετά τις επιθέσεις υπό την ηγεσία των ΗΠΑ σε δεκάδες στρατιωτικές τοποθεσίες των Χούτι στην Υεμένη, ο Πρόεδρος Μπάιντεν έκανε μερικές δηλώσεις κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας στο καφέ Nowhere, στο Emmaus της Πενσυλβάνια. «Έχετε κάποιο μήνυμα για το Ιράν;» φώναξε ένας δημοσιογράφος, καθώς ο Μπάιντεν περίμενε ένα smoothie. «Έχω ήδη παραδώσει το μήνυμα στο Ιράν», απάντησε. «Ξέρουν πως δεν πρέπει να κάνουν τίποτα». Η Τεχεράνη, πρόσθεσε, δεν επιθυμεί πόλεμο με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη συνέχεια ρωτήθηκε ο Μπάιντεν εάν θα διέταζε περισσότερα πλήγματα εάν οι αντάρτες Χούτι -οπλισμένοι, εκπαιδευμένοι και χρηματοδοτούμενοι από το Ιράν για χρόνια- δεν τερμάτιζαν τις επιθέσεις με drone και πυραύλους σε εμπορικά και στρατιωτικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα, μια στρατηγική οδό που γεφυρώνει το εμπόριο μεταξύ Ασίας και Ευρώπης. «Θα φροντίσουμε να απαντήσουμε στους Χούτι εάν συνεχίσουν αυτή την εξωφρενική συμπεριφορά», απάντησε.
Ωστόσο, τα πλήγματα υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στους Χούτι φαίνεται απίθανο να περιορίσουν τις αντιπαραθέσεις στην Ερυθρά Θάλασσα —ή τις εντάσεις οπουδήποτε αλλού στη Μέση Ανατολή. Την Παρασκευή, η Διεθνής Ομάδα Κρίσεων προειδοποίησε ότι «μια στρατιωτική απάντηση στις επιθέσεις των Χούτι μπορεί να έχει συμβολική αξία για τα δυτικά έθνη και μπορεί να περιορίσει ορισμένες δυνατότητες των Χούτι, αλλά θα έχει περιορισμένο συνολικό αντίκτυπο. Θα μπορούσαν ακόμη και να κάνουν τα πράγματα χειρότερα». Οι αντάρτες της Υεμένης «ενισχύονται από τη λαϊκή υποστήριξη» για να συμπαραταχθούν με τη Χαμάς στη Γάζα και να αποκτήσουν μονόπλευρη μόχλευση στο διεθνές εμπόριο, κατέληξε η ICG. Σχεδόν το δεκαπέντε τοις εκατό του παγκόσμιου θαλάσσιου εμπορίου διέρχεται από την Ερυθρά Θάλασσα και τη Διώρυγα του Σουέζ. Οι επιθέσεις των Χούτι, οι οποίες έχουν επιταχυνθεί από τις 19 Νοεμβρίου, έχουν ήδη επηρεάσει σχεδόν πενήντα έθνη, είπε ο Πρόεδρος Μπάιντεν σε δήλωση σχετικά με την απάντηση των ΗΠΑ.
Οι αμερικανικές και βρετανικές δυνάμεις εκτόξευσαν εκατόν πενήντα πυραύλους και βόμβες που έπληξαν εξήντα στρατιωτικές τοποθεσίες σε περισσότερες από δώδεκα τοποθεσίες στην Υεμένη. Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, οι Χούθι εξακολουθούν να έχουν τη συντριπτική πλειοψηφία των στρατιωτικών τους μέσων. Όπως και η Χαμάς, οι Χούτι «αισθάνονται εξουσιοδοτημένοι να έχουν το δρόμο τους με υποφερτό κόστος», είπε η ICG. Και οι δύο πολιτοφυλακές τραβούν τον κόσμο στις συγκρούσεις τους – και διαφημίζουν τις αιτίες τους. Την Κυριακή, οι Χούτι πυροβόλησαν εναντίον πολεμικού πλοίου των ΗΠΑ στην Ερυθρά Θάλασσα. Τη Δευτέρα, χτύπησαν ένα πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, ιδιοκτησίας των ΗΠΑ. Την Τρίτη, οι Χούτι χτύπησαν ένα άλλο πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων – και οι ΗΠΑ πυροβόλησαν ακόμη τέσσερις τοποθεσίες όπου επρόκειτο να εκτοξευθούν πύραυλοι.
Η κλιμάκωση – και οι εγγενείς κίνδυνοι για το μέλλον – αντανακλά μια συγχώνευση κρίσεων στη Μέση Ανατολή. Δέκα συγκρούσεις μεταξύ διαφορετικών αντιπάλων ή σε διαφορετικές αρένες για διαφορετικά σημεία ανάφλεξης και διαφορετικούς στόχους συγκλίνουν τώρα. Παρά την πρόσφατη προειδοποίηση των ειδικών για διευρυνόμενο πόλεμο, η τροχιά ήταν εδώ και καιρό προφανής. Και για όλα τα αμερικανικά πολεμικά πλοία, στρατεύματα και διπλωμάτες που αναπτύχθηκαν στη Μέση Ανατολή τις τελευταίες εκατό ημέρες, οι ΗΠΑ έχουν παράξει ελάχιστα, αν μη τι άλλο, πέρα από μεγαλύτερες ευπάθειες. «Οι ΗΠΑ φαίνονται αρκετά αποκομμένες από την περιφερειακή πραγματικότητα, η οποία μπορεί να ήταν μια σκόπιμη προσέγγιση για να καταστεί δυνατή η απόσυρση», μου είπε ο Julien Barnes-Dacey, διευθυντής του προγράμματος Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων. «Αλλά τώρα που η Ουάσιγκτον έχει ρουφήξει πίσω από τον πόλεμο του Ισραήλ, φαίνεται αρκετά χαμένη». Η σπειροειδής δυναμική «καθιστά σχεδόν αδύνατο για τις ΗΠΑ να επιβάλλουν μονομερώς τη βούλησή τους στην περιοχή».
Η συρροή των συγκρούσεων είναι ιλιγγιώδης. Το Ισραήλ αντιμετωπίζει τέσσερις ξεχωριστές γραμμές του μετώπου. Πολέμησε τη Χαμάς στα νότια σύνορα από την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου που σφαγίασε 1200. Εν τω μεταξύ, η Χεζμπολάχ έχει εξαπολύσει περίπου επτακόσιες επιθέσεις από τα βόρεια σύνορα με τον Λίβανο, σε ένδειξη αλληλεγγύης με τη Χαμάς. Οι δύο μαχητικές ομάδες (η μία σουνιτική και η άλλη σιιτική) μοιράζονται στρατηγικούς στόχους, αλλά έχουν διαφορετικές εγχώριες ατζέντες. Η Χαμάς δεν συνεργάστηκε με τη Χεζμπολάχ στην επίθεση, σύμφωνα με τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών. Είχαν πραγματοποιήσει σε μεγάλο βαθμό ξεχωριστές εκστρατείες κατά του Ισραήλ—μέχρι τώρα.
Το Ισραήλ επίσης δεν έχει ακόμα ειρήνη με δεκαέξι αραβικές κυβερνήσεις. Η πρόσφατη πρόοδος στις Συμφωνίες του Αβραάμ, που έχει σχεδιαστεί για να τερματίσει εβδομήντα έξι χρόνια αραβο-ισραηλινής σύγκρουσης, έχει σταματήσει επ’ αόριστον, παρά την απελπισμένη διπλωματία της κυβέρνησης Μπάιντεν. Η Σαουδική Αραβία είναι ο πυλώνας. Για τον φύλακα των ιερών τόπων του Ισλάμ, η σύναψη ειρήνης με το Ισραήλ εν μέσω ενός πολέμου με τους Παλαιστίνιους είναι αβάσιμη χωρίς μια συμφωνία που περιλαμβάνει την ιδιότητα του κράτους για τους συμπολίτες τους Άραβες. Το ενενήντα έξι τοις εκατό των Σαουδάραβων πιστεύει τώρα ότι όλα τα αραβικά κράτη πρέπει να τερματίσουν τους δεσμούς με το Ισραήλ, σύμφωνα με δημοσκόπηση τον περασμένο μήνα από το Ινστιτούτο της Ουάσιγκτον για την Πολιτική Εγγύς Ανατολής. Το 40 τοις εκατό υποστήριξε τη Χαμάς, από δέκα τοις εκατό τον Αύγουστο.
Οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ έχουν προειδοποιήσει για την αυξανόμενη αραβική και μουσουλμανική υποστήριξη στη Χαμάς, η οποία χαρακτηρίζεται τρομοκρατική ομάδα από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Στο Φόρουμ της Ντόχα τον περασμένο μήνα, άκουσα από δεκάδες Άραβες που καταδίκασαν τις τακτικές της Χαμάς και διαφωνούσαν με την ιδεολογία της, παρόλο που θαύμαζαν ή ζήλευαν την αποφασιστική αντίστασή της στο Ισραήλ και την αψήφηση της αμερικανικής επιρροής. «Σε αυτό το είδος μάχης, το κέντρο βάρους είναι ο άμαχος πληθυσμός», αναγνώρισε ο υπουργός Άμυνας Lloyd Austin τον Δεκέμβριο. «Και αν τους οδηγήσεις στην αγκαλιά του εχθρού, αντικαθιστάς μια τακτική νίκη με μια στρατηγική ήττα». Σημείωσε, «Θα έχουμε επιδείνωση αυτής της τραγωδίας εάν το μόνο που περίμενε τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους στο τέλος αυτού του φρικτού πολέμου ήταν περισσότερη ανασφάλεια, περισσότερη οργή και περισσότερη απόγνωση».
Το τέταρτο μέτωπο του Ισραήλ είναι ένας σκιώδης πόλεμος με το Ιράν που παίζει στη Συρία. Έχει εξαπολύσει εκατοντάδες αεροπορικές επιδρομές σε ιρανικά όπλα, στρατιωτικές εγκαταστάσεις και δυνάμεις, καθώς και σε συριακούς στόχους. Αυτές οι απεργίες έχουν κλιμακωθεί από τις 7 Οκτωβρίου. Μέρες μετά τις θηριωδίες της Χαμάς, το Ισραήλ βομβάρδισε τα διεθνή αεροδρόμια στη Δαμασκό και στο Χαλέπι. Το μεγαλύτερο άγχος του Ισραήλ είναι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, το οποίο έχει επιταχυνθεί αθόρυβα από τις 7 Οκτωβρίου, αφού επιβραδύνθηκε το καλοκαίρι, μου είπαν Αμερικανοί αξιωματούχοι. Πηγές πληροφοριών πιστεύουν ότι η Τεχεράνη είναι πιο κοντά από ποτέ στο να έχει την ικανότητα να κατασκευάσει ένα πυρηνικό όπλο, αν το επιλέξει.
Εν τω μεταξύ, οι Χούτι πολεμούν σε τρεις άξονες. Είναι ένα σιιτικό φυλετικό κίνημα που εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1990 για να αναβιώσει τον πολιτισμό και την πίστη. Την τελευταία δεκαετία, κατέλαβαν την πρωτεύουσα, τη Σαναά, και στρατηγικά εδάφη κατά μήκος της Ερυθράς Θάλασσας. Οι Χούτι αποτελούν περίπου το ένα τρίτο των τριάντα πέντε εκατομμυρίων ανθρώπων στην Υεμένη, τη φτωχότερη χώρα του αραβικού κόσμου. Η εξέγερσή τους εναντίον μιας διεφθαρμένης σουνιτικής κυβέρνησης έγινε περιφερειακή σύγκρουση το 2015, όταν ένας συνασπισμός υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας, με τη διευκόλυνση των πληροφοριών και των όπλων των ΗΠΑ, εξαπέλυσε ναυτικό αποκλεισμό και περισσότερες από είκοσι πέντε χιλιάδες αεροπορικές επιδρομές στους Χούτι. Καθώς η ιρανική στρατιωτική υποστήριξη προς τους αντάρτες της Υεμένης διευρύνθηκε ταυτόχρονα, η σύγκρουση πλαισιωνόταν όλο και περισσότερο ως πόλεμος αντιπροσώπων μεταξύ του Ριάντ και της Τεχεράνης. Μια ειρηνευτική πρωτοβουλία με την υποστήριξη του ΟΗΕ μεταξύ Υεμένης και Σαουδικής Αραβίας, η οποία ξεκίνησε τον Απρίλιο, έχει μείνει στάσιμη εν μέσω των εχθροπραξιών Ισραήλ-Χαμάς. Μέχρι τον πόλεμο της Γάζας, η κατάσταση της Υεμένης κατατάσσονταν ως η χειρότερη ανθρωπιστική κρίση στον κόσμο, σύμφωνα με την Υπηρεσία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Εκατοντάδες χιλιάδες έχουν πεθάνει, περισσότεροι από τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί και είκοσι ένα εκατομμύρια εξαρτώνται από την ανθρωπιστική βοήθεια για να επιβιώσουν. Πέντε εκατομμύρια αντιμετωπίζουν λιμό και υπάρχουν ένα εκατομμύριο ύποπτα κρούσματα χολέρας. Εν τω μεταξύ, η οικονομία της Υεμένης έχει καταρρεύσει.
Οι ΗΠΑ έχουν παρασυρθεί όλο και περισσότερο στις κρίσεις της Υεμένης. Υπό τη διοίκηση τόσο των Ρεπουμπλικανών όσο και των Δημοκρατικών, η Αμερική απαγόρευσε τις αποστολές όπλων από το Ιράν στους Χούτι. Την περασμένη εβδομάδα, οι ναυτικές δυνάμεις κατέλαβαν ένα dhow που μετέφερε ιρανικές κεφαλές πυραύλων με προορισμό την Υεμένη, αλλά έχασαν δύο Navy SEAL που παρασύρθηκαν από κυματισμούς στην Αραβική Θάλασσα. Ξεχωριστά, το Πεντάγωνο έχει πραγματοποιήσει σχεδόν τετρακόσιες αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις – σκοτώνοντας περισσότερους από χίλιους ανθρώπους – στην Αλ Κάιντα στην Αραβική Χερσόνησο. Το 2002, το ιδρυτικό σύνθημα των Χούτι ήταν «Ο Θεός είναι ο μεγαλύτερος, θάνατος στην Αμερική, θάνατος στο Ισραήλ, κατάρα στους Εβραίους, νίκη στο Ισλάμ». Ο βομβαρδισμός της Γάζας από το Ισραήλ έχει πυροδοτήσει την οργή της κοινής γνώμης μετά τον θάνατο περισσότερων από είκοσι τεσσάρων χιλιάδων Παλαιστινίων, η πλειοψηφία των γυναικών και παιδιών, και την καταστροφή των μισών κτιρίων στη Γάζα, ενώ προκάλεσε συνθήκες πείνας, αστέγων και φτώχειας. μόλις εκατό μέρες.
Τις τελευταίες οκτώ εβδομάδες, οι Χούτι εκτόξευσαν πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο Ισραήλ ενώ εξαπέλυσαν τριάντα επιθέσεις σε διεθνή ναυτιλία, συμπεριλαμβανομένων πολεμικών πλοίων των ΗΠΑ, από τις ακτές τους. «Εμείς, ο λαός της Υεμένης, δεν είμαστε ανάμεσα σε αυτούς που φοβούνται την Αμερική», είπε ο Αμπντούλ Μαλίκ αλ-Χούθι, ο ηγέτης της πολιτοφυλακής, σε μια τηλεοπτική ομιλία στις 11 Ιανουαρίου. Στο X, ο Ali al-Qahoum, ένας ανώτερος αξιωματούχος των Χούτι, καυχήθηκε : «Η μάχη θα είναι μεγαλύτερη. . . και πέρα από τη φαντασία και την προσδοκία των Αμερικανών και των Βρετανών».
Σε άλλες γραμμές του μετώπου, οι αμερικανικές δυνάμεις εξακολουθούν να αναπτύσσονται στο Ιράκ και τη Συρία για να περιορίσουν τα απομεινάρια του Ισλαμικού Κράτους, του οποίου το χαλιφάτο κατέρρευσε πριν από πέντε χρόνια. Έχουν νιώσει τη διάχυση από τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς, επίσης. Από τα μέσα Οκτωβρίου, οι Αμερικανοί έχουν στοχοποιηθεί εκατόν τριάντα φορές από μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ρουκέτες, όλμους και πυραύλους—αν και όχι από το ISIS . Οι επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν από διάφορες πολιτοφυλακές στον λεγόμενο Άξονα της Αντίστασης, ένα δίκτυο που δημιουργήθηκε από το Ιράν και περιλαμβάνει μεγάλα κινήματα σε τέσσερις χώρες και πυρήνες σε άλλες. Έχουν εξαπολύσει σχεδόν ογδόντα επιθέσεις στις εννιακόσιες αμερικανικές δυνάμεις στη Συρία και περισσότερα από πενήντα χτυπήματα στους είκοσι πεντακόσιους Αμερικανούς στο Ιράκ. Δεκάδες Αμερικανοί έχουν τραυματιστεί.
Οι ΗΠΑ αντεπιτίθενται τώρα. Την ημέρα των Χριστουγέννων, αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ σκότωσαν αρκετά μέλη της ιρακινής εξτρεμιστικής οργάνωσης Kata’ib Hezbollah, και κατέστρεψαν τρεις από τις εγκαταστάσεις της. Στις 4 Ιανουαρίου, μια αεροπορική επιδρομή των ΗΠΑ σκότωσε έναν βαθμοφόρο διοικητή μιας άλλης ιρακινής πολιτοφυλακής, του Χαρακάτ αλ-Νουτζάμπα. Στο λαβύρινθο των συμμαχιών στη Μέση Ανατολή, ωστόσο, και οι δύο πολιτοφυλακές είναι επίσης μια πτέρυγα των Δυνάμεων Λαϊκής Κινητοποίησης, μιας σειράς σιιτικών πολιτοφυλακών επίσημα υπό τη διοίκηση του ιρακινού στρατού, τον οποίο οι αμερικανικές δυνάμεις έχουν αναπτύξει για να βοηθήσουν στη συνεχιζόμενη εκστρατεία κατά του ISIS . Η Βαγδάτη καταδίκασε τη δολοφονία ως «κατάφωρη παραβίαση» της κυριαρχίας και της ασφάλειάς της. Την επόμενη μέρα, ο πρωθυπουργός Shia’ al-Sudani κάλεσε τις αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ – οι οποίες με τη σειρά τους επιβλέπουν τα αμερικανικά στρατεύματα στη Συρία – να αποχωρήσουν, αν και χωρίς ημερομηνία.
Τελευταία αλλά όχι ασήμαντη είναι η ένταση μεταξύ Ουάσιγκτον και Τεχεράνης, η οποία χρονολογείται από την Ισλαμική Επανάσταση του 1979 και έχει ενταθεί με τις δεκαετίες. Οι ΗΠΑ θεωρούν το Ιράν υπεύθυνο για τους θανάτους εκατοντάδων αμερικανικών δυνάμεων στον Λίβανο, το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Στον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς, τώρα αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον με υπαρξιακά διακυβεύματα για τους συμμάχους τους, με διάχυση σε άλλα μέρη της περιοχής. Τη νύχτα της Δευτέρας, το Ιράν εκτόξευσε πυραύλους κοντά στο αμερικανικό προξενείο στο Ερμπίλ καθώς και σε μια στρατιωτική βάση που χρησιμοποιούν οι αμερικανικές δυνάμεις. Οι Φρουροί της Επανάστασης ισχυρίστηκαν ότι η επιχείρηση είχε στόχο ένα κατασκοπευτικό κέντρο της Μοσάντ στο βόρειο Ιράκ «υπεύθυνο για την ανάπτυξη και την έναρξη επιχειρήσεων κατασκοπείας και τον σχεδιασμό τρομοκρατικών δραστηριοτήτων στην περιοχή, ειδικά κατά του Ιράν». Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ χαρακτήρισε τις επιθέσεις «απερίσκεπτες». Η τραγική ειρωνεία είναι ότι τόσο η Ουάσιγκτον όσο και η Τεχεράνη θέλουν να αποφύγουν περαιτέρω σύγκρουση. «Δεν ψάχνουμε για πόλεμο», είπε στους δημοσιογράφους την Τρίτη ο Τζον Κίρμπι, ο συντονιστής στρατηγικών επικοινωνιών του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας. “Δεν επιδιώκουμε να επεκτείνουμε αυτό.”
Η συγχώνευση πολλαπλών πολέμων ήταν σχεδόν αναπόφευκτη, μου είπε ο Dan Kurtzer, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Ισραήλ και την Αίγυπτο, ο οποίος συμμετείχε στην ειρηνευτική διαδικασία των ΗΠΑ υπό τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους. Η έλλειψη βιώσιμων ιδεών και -ισμών έχει δημιουργήσει χώρο για τα εξτρεμιστικά κινήματα να καλύψουν ένα κενό, μερικές φορές εξ ορισμού. «Αυτά τα κινήματα έχουν αποκτήσει νομιμότητα σε βάρος πολύ αναποτελεσματικών κοσμικών κινημάτων», είπε. «Μια μακρά τάση είναι η αυξανόμενη αίσθηση ότι το Ισλάμ έχει καλύτερες απαντήσεις στα προβλήματα της περιοχής από τα κοσμικά μη ισλαμικά κράτη».
Ένας άλλος παράγοντας είναι η ωριμότητα και το βάθος των μη κρατικών παραγόντων. Το Ισραήλ πολέμησε τέσσερις πολέμους με γειτονικές αραβικές κυβερνήσεις μεταξύ 1948 και 1973. Από τότε, ωστόσο, όλες οι συγκρούσεις του ήταν με πολιτοφυλακές—την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, τη Χεζμπολάχ, τη Χαμάς και τώρα τους Χούτι. Οι πολιτοφυλακές στον Άξονα της Αντίστασης υπάρχουν εδώ και δύο γενιές. Οι μαχητές τους είναι πλέον σκληραγωγημένοι στη μάχη και καλύτερα οπλισμένοι, ικανοί να φτιάξουν τα δικά τους όπλα. Εάν ο Άξονας εξαπέλυε ταυτόχρονα τη συλλογική του ισχύ στο Ισραήλ, θα είχε «υπεραντιστοιχία» ή δυνατότητες να εμποδίσει έναν αντίπαλο να αμυνθεί πλήρως.
Ένας τρίτος παράγοντας είναι η αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έως τη δεκαετία του 1990, οι στρατιωτικές αναπτύξεις συνήθως συνοδεύονταν από διπλωματικές πρωτοβουλίες. Αλλά η απάντηση των ΗΠΑ στις απειλές από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, το 2001, ήταν να ενεργήσουν στρατιωτικά. «Αυτό είναι μεγαλύτερο από τον πόλεμο της Γάζας ή από τους Χούτι που εκτοξεύουν πυραύλους», είπε ο Κούρτζερ. «Η διπλωματία έχει κρυφτεί κάτω από το χαλάκι». Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι σε όλη την περιοχή βλέπουν όλο και περισσότερο την αμερικανική εμπλοκή μέσα από την κάννη του όπλου, με φθίνουσα αξιοπιστία για τη διπλωματία της. «Ήταν σαν το αυτοκίνητό σου να καταρρέει», είπε. «Πρώτα πάει το καρμπυρατέρ, μετά το λάδι, τα υγρά και τα καλώδια. Και μετά είσαι κολλημένος στην άκρη του δρόμου».
Σε μια ύστατη προσπάθεια να πιέσουν τους αντάρτες της Υεμένης, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρόσθεσαν επίσημα την Ansar Allah, την επίσημη ονομασία του κόμματος των Χούτι, στον κατάλογο των «ειδικά χαρακτηρισμένων παγκόσμιων τρομοκρατικών ομάδων» την Τετάρτη. Επέβαλε επίσης σαρωτικές κυρώσεις σε μια πολιτοφυλακή που ελέγχει τα περισσότερα εδάφη στη φτωχότερη χώρα της Μέσης Ανατολής. «Αυτές οι επιθέσεις ταιριάζουν με τον ορισμό της τρομοκρατίας στο σχολικό βιβλίο», είπε ο Τζέικ Σάλιβαν, σύμβουλος εθνικής ασφάλειας. «Έθεσαν σε κίνδυνο το αμερικανικό προσωπικό, τους πολιτικούς ναυτικούς και τους εταίρους μας, έθεσαν σε κίνδυνο το παγκόσμιο εμπόριο και απείλησαν την ελευθερία της ναυσιπλοΐας». Οι κυρώσεις, οι οποίες θα έχουν κάποια «χαρακτηριστικά» για την ανθρωπιστική βοήθεια, δεν θα τεθούν σε ισχύ για τριάντα ημέρες για να επιτρέψουν στις χώρες και τις μη κυβερνητικές υπηρεσίες να αποφασίσουν τι θα κάνουν σχετικά με τις παραγγελίες ή τις αποστολές καθ’ οδόν. Και, εάν οι Χούτι τερματίσουν τις επιθέσεις τους, οι ΗΠΑ θα ήταν πρόθυμες να επανεξετάσουν τον χαρακτηρισμό, είπε η κυβέρνηση. Αλλά οι Χούτι -όπως και άλλες ομάδες στον Άξονα της Αντίστασης- έχουν ορκιστεί να μην σταματήσουν μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος στη Γάζα. Και αυτό δεν φαίνεται πουθενά.
*Φωτογραφία εξωφύλλου: Διαδηλωτές στην πρωτεύουσα Σαναά της Υεμένης, που ελέγχεται από τους Χούτι, πραγματοποιούν πορεία αλληλεγγύης προς το λαό της Γάζας. / Mohammed Huwais /AFP /Getty
Του Robin Wright
Πηγή: newyorker
