«Τα μανιτάρια ψιλοκυβίνης είναι φυσικά μανιτάρια που περιέχουν την ψυχοδραστική ένωση ψιλοκυβίνη. Περισσότερα από 180 είδη μανιταριών που περιέχουν ψιλοκυβίνη βρίσκονται σε όλο τον κόσμο και μπορούν να προκαλέσουν παραισθησιογόνα/ψυχεδελικά αποτελέσματα όταν καταναλώνονται. Η ψιλοκυβίνη μετατρέπεται από τον οργανισμό σε ψιλοκίνη και αυτή είναι η πραγματική ένωση που προκαλεί τις ψυχοδραστικές τους επιδράσεις», σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρία Ενθεογόνων. Η χρήση αυτή της ψυχοτρόπου ουσίας προκαλεί ευφορία, βελτίωση στη διάθεση, παραισθήσεις αλλά ενδεχόμενες παρενέργειες είναι κρίση πανικού και ναυτία.
Το ταμπού των ναρκωτικών είναι ως γνωστόν απροσπέλαστο. Ο Πολυεπιστημονικός Σύλλογος Ψυχεδελικών Σπουδών των Η.Π.Α. έχει επισήμανε πως η ελεγχόμενη χρήση ψυχεδελικών μπορεί να προσδώσει εξαιρετικά οφέλη ιδίως σε άτομα με ψυχικές διαταραχές.
Προσφάτως, η πολιτεία του Όρεγκον αποτέλεσε τη πρώτη πολιτεία των Η.Π.Α. που νομιμοποίησε την εποπτευόμενη χρήση του ψυχεδελικού για ενήλικες 21 ετών και άνω. Σε λίγους μήνες, οι φοιτητές, στους οποίους περιλαμβάνονται μαίες, εκπαιδευτικοί και συνταξιούχοι, μπορούν να υποστηρίζουν ανθρώπους μέσα από μια εμπειρία μαγικού μανιταριού σε ένα από τα 19 κέντρα εξυπηρέτησης που θα διαθέτει η πολιτεία.
Η InnerTrek είναι το πρώτο κυβερνητικά αναγνωρισμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης με άδεια και λειτουργία στον κόσμο, σύμφωνα με το προσωπικό. Ιδρύθηκε από τους αρχικούς υποστηρικτές του εκλογικού μέτρου, Μέτρο 109, που νομιμοποίησε την εποπτευόμενη χρήση ψιλοκυβίνης στο Όρεγκον. Επιπλέον, θεωρεί τους υψηλής ποιότητας διευκολυντές ως τον πυρήνα μιας προσπάθειας που θα φέρει την επανάσταση στη φροντίδα της ψυχικής υγείας όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Οι μαθητές του προγράμματος εκπαιδεύονται ώστε να αποκτήσουν τον τίτλο του εξουσιοδοτημένου βοηθού και επόπτη ατόμων που θα κάνουν χρήση των «μαγικών μανιταριών». Αφού ολοκληρώσουν την εκπαίδευση, μπορούν να προχωρήσουν στην υποβολή αίτησης για την άδειά τους στην πολιτεία. Αξίζει να σημειωθεί πως οι μαθητές του InnerTrek προέρχονται από ένα ευρύ φάσμα υποβάθρων, αλλά όλοι φαίνεται να έχουν τις δικές τους μεταμορφωτικές εμπειρίες με τα ψυχεδελικά.
Μερικοί από τους σπουδαστές προέρχονταν από τα δικά τους ομαδικά ταξίδια ψιλοκυβίνης, που είχαν πραγματοποιήσει στο πλαίσιο της εκπαίδευσής τους. Μια τυπική ημέρα περιλαμβάνει πρακτικές διαλέξεις σχετικά με τους νόμους της πολιτείας, καθώς και ασκήσεις με βάση σενάρια που είχαν σχεδιαστεί για να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους. Κατά τη διάρκεια της υποχρεωτικής από την πολιτεία εκπαίδευσης, οι μαθητές υποχρεούνται να μάθουν τα πάντα, από την ιστορία και τη φαρμακολογία της ψιλοκυβίνης μέχρι τον αντίκτυπο της πολιτικής των ΗΠΑ για τα ναρκωτικά, καθώς και την ηθική και την ασφάλεια της χρήσης ναρκωτικών. Σήμερα, η έμφαση δίνεται στο πώς θα διαχειρίζονται μικρές ομάδες, ενώ παράλληλα θα αντιμετωπίζουν τις ατομικές ανάγκες και θα τηρούν τους αυστηρούς κρατικούς κανόνες σχετικά με το πώς μπορούν να αλληλεπιδρούν με κάποιον που βρίσκεται σε μεταβαλλόμενη κατάσταση συνείδησης.
Οι ομαδικές συναντήσεις είναι συχνά πιο προσιτές για τους συμμετέχοντες σε σχέση με τις ατομικές εμπειρίες – κάτι που αποτελεί βασικό μέλημα όταν μια σόλο συνεδρία με ψιλοκυβίνη μπορεί να κοστίσει χιλιάδες δολάρια – και παρέχουν έναν πολύτιμο χώρο θεραπείας, λέει στους μαθητές ο εκπαιδευτής Τζέισον Φόστερ.
Πορίσματα ερευνών έχουν αποδείξει ότι η εποπτευόμενη χρήση του ναρκωτικού μπορεί να είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης, του PTSD και άλλων καταστάσεων, αλλά η εξερεύνηση των θεραπευτικών δυνατοτήτων του ναρκωτικού έχει περιοριστεί από το στίγμα και την ομοσπονδιακή απαγόρευση. Η καταστολή στη δεκαετία του 1960 και ο “πόλεμος κατά των ναρκωτικών” του Ρίτσαρντ Νίξον έβαλαν τέλος σε μια γόνιμη περίοδο για τη μελέτη των ψυχεδελικών και εμπόδισαν την έρευνα για δεκαετίες.
“Η κοινότητα των διευκολυντών είναι η καρδιά αυτού του προγράμματος σε ολόκληρη την πολιτεία”, δήλωσε ο Tom Eckert, ιδρυτής της σχολής και αρχιτέκτονας του Μέτρου 109. “Αυτό το σπουδαστήριο αφορά εν μέρει τη γνώση και την πληροφόρηση, αλλά επίσης την προσωπική ανάπτυξη και τον καθορισμό αυτού του ρόλου στον πολιτισμό μέσω της συλλογικής αυτογνωσίας και της σύνδεσης”.
Μετά από μια σύντομη διάλεξη, περίπου δώδεκα φοιτητές συνωστίζονται γύρω από τη σκηνή του παρεκκλησιού για να προσομοιώσουν μια δύσκολη ομαδική συνεδρία. Οι μισοί προσποιούνται τους συντονιστές, ενώ άλλοι υποδύονται τους πελάτες που ανυπομονούν να φύγουν. Σύμφωνα με την πολιτειακή νομοθεσία, οι πελάτες πρέπει να παραμείνουν σε ένα κέντρο εξυπηρέτησης για ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα, ανάλογα με τη ποσότητα που έχουν καταναλώσει. Ένα ταξίδι με ψιλοκυβίνη διαρκεί γενικά μεταξύ τεσσάρων και έξι ωρών, κατά τη διάρκεια του οποίου ο πελάτης μπορεί να βιώσει οπτικές και ακουστικές ψευδαισθήσεις, αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τον εαυτό του, τον χρόνο και τον χώρο.
Η Tόρι Άρμπρουστ, η πρώτη αδειοδοτημένη παρασκευάστρια ψιλοκυβίνης στο Όρεγκον, λέει ότι οι εμπειρίες ψιλοκυβίνης είναι ιδιαίτερα επιδραστικές και επιτρέπουν στους ανθρώπους να βγουν από κάποια από τα νοητικά τους πρότυπα και να αλλάξουν τις πεποιθήσεις τους για τον εαυτό τους και τους άλλους ανθρώπους.
Σε μια μελέτη του 2008, σχεδόν το 70% των εθελοντών που κατανάλωσαν ψιλοκυβίνη την περιέγραψαν ως μια από τις πιο ουσιαστικές εμπειρίες της ζωής τους. Αλλά ένα ταξίδι με ψιλοκυβίνη μπορεί να είναι αρκετά έντονο
Για παράδειγμα ο Πέρεγκριν Σόμερβιλ, ένας 41χρονος που παίζει extreme metal. Είπε ότι τα ψυχεδελικά λειτούργησαν ως εισαγωγή του στην πνευματικότητα όταν ήταν έφηβος. “Γνωρίζω, από προσωπική εμπειρία πόσο ισχυρά μπορούν να είναι τα ψυχεδελικά για τη μεταμόρφωση, την ανάπτυξη, αλλά και πόσο επικίνδυνα μπορούν να γίνουν αν δεν είναι επαρκώς περιορισμένα, υποστηριζόμενα”, είπε. “Το βλέπω ως έργο που μπορεί πραγματικά να μεταμορφώσει την κουλτούρα με κάποιους σημαντικούς τρόπους”.
Ενώ οι εμπειρίες ψιλοκυβίνης συχνά περιγράφονται ως θεραπεία, το Όρεγκον δηλώνει ρητά ότι το μη ιατρικό του πρόγραμμα δεν είναι, καθώς ο νόμος που ψηφίστηκε από τους ψηφοφόρους επιτρέπει την “υποστηριζόμενη χρήση από ενήλικες” και όχι ένα θεραπευτικό μοντέλο.
“Οι άνθρωποι επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν τα “μαγικά μανιτάρια” για διάφορους λόγους όπως το άγχος, η κατάθλιψη, τραύματα ,εθισμός λόγω πένθους ή και απλής περιέργειας. Η Angela Allbee, η οποία επιβλέπει το κρατικό πρόγραμμα δήλωσε πως “δεν υπάρχει καμία απαγόρευση στους κανόνες μας για το γιατί”.
Η πολιτεία δεν απαιτεί από τους διαμεσολαβητές να έχουν κάποιο ιστορικό ως κλινικοί γιατροί, όπως ψυχοθεραπευτές ή γιατροί. Οι αδειοδοτημένοι διαμεσολαβητές απαιτείται μόνο να είναι κάτοικοι του Όρεγκον για τουλάχιστον δύο χρόνια, ηλικίας 21 ετών και άνω και να έχουν απολυτήριο λυκείου. Οι απαιτήσεις προσβάσιμης εκπαίδευσης ήταν σχεδιασμένες, δήλωσε ο Νέιτ Χάουαρντ, διευθυντής επιχειρήσεων της InnerTrek, ο οποίος έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη του προγράμματος της πολιτείας. Όμως, ακόμη και η προηγμένη εκπαίδευση και κατάρτιση δεν κάνουν απαραίτητα έναν καλό διαμεσολαβητή, δήλωσε ο Χάουαρντ. “Επειδή συχνά καταλήγουν στο να κάνουν το αντίθετο από αυτό που έχουν διδαχθεί.
“Ο όρος διευκολυντής μπορεί συχνά να είναι παραπλανητικός” προειδοποιεί ο Lindberg. “Δεν είναι οδηγοί, οι πραγματικές τους αρμοδιότητες είναι να προσφέρουν προετοιμασία, δομή και μια ευκαιρία για τους πελάτες να μιλήσουν για τις εμπειρίες τους. Μερικές φορές η ψιλοκυβίνη ή τα διάφορα φυτικά φάρμακα μπορούν να μας μεταφέρουν σε πολύ μακρινά πεδία, οπότε οι διαμεσολαβητές μπορούν να αποτελέσουν ένα είδος γέφυρας για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να επιστρέψουν”, εξήγησε.
Μετά από μια διάλεξη σχετικά με τις επιπτώσεις της ψιλοκυβίνης στον οργανισμό και τον τρόπο αλληλεπίδρασης με τα κοινά φάρμακα, η μέρα έφτανε στο τέλος της. Σε περίπου ένα μήνα, οι μαθητές θα ολοκληρώσουν το πρόγραμμα. Ορισμένοι, συμπεριλαμβανομένων των Somerville και Lindberg, σκοπεύουν να γίνουν εξουσιοδοτημένοι διαμεσολαβητές στο Όρεγκον. Άλλοι παρ’ όλα αυτά δεν επιδιώκουν πιστοποιητικά και αντ’ αυτού θα μεταφέρουν τις γνώσεις τους πίσω στις πολιτείες τους, όπου η ψιλοκυβίνη παραμένει παράνομη.
Με πληροφορίες από την The Guardian
Φωτογραφία εξωφύλλου: pinterest