Αναμφίβολα οι δυο τελευταίοι μήνες για τη χώρα, με τις φωτιές στον Έβρο και τις πλημμύρες στη Θεσσαλία, έχουν αλλάξει ριζικά την Ελλάδα και σε πολιτικό, οικονομικό, περιβαλλοντικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο. Οι άνθρωποι της Θεσσαλίας ακόμη «γλείφουν» τις πληγές τους και σε όλη αυτή την καταστροφή έρχονται αντιμέτωποι μαζί με όλη την χώρα να ψηφίσουν σε λίγο καιρό για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Να ψηφίσουν για να αλλάξει ο τόπος τους, από τα αποκαΐδια στις λάσπες και τα νερά, σε μια Ελλάδα που δεν δοκιμάζεται απλώς αλλά καταστρέφεται σε κάθε κακοκαιρία, φωτιά, πλημμύρα, σεισμό και ένα ανήμπορο κράτος απέναντι.
Μέσα σε όλα αυτά και ενώ οι πληγέντες έχουν χάσει τα σπίτια, τα πράγματά τους και αναγκάζονται να επιστρέψουν στην καθημερινότητα, έχουμε και τις εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκονται 24 ώρες το 24ωρο στο προσκήνιο, και ο λόγος δεν είναι άλλος από τον Στέφανο Κασσελάκη.
Οι δημοσκόποι μάλιστα πριν την νίκη του με 45% την πρώτη Κυριακή των εκλογών, δήλωναν πως από την στιγμή που έθεσε υποψηφιότητα ο Στέφανος Κασσελάκης ενεργοποίησε τη βάση του ΣΥΡΙΖΑ και ασχολήθηκε ο κόσμος και η κοινωνία με τις εσωκομματικές εκλογές ενός κόμματος που πριν δεν φαινόταν να είχε ενδιαφέρον. Μετά την αποχώρηση Τσίπρα πολλοί βιάστηκαν να κρίνουν το μέλλον ενός κόμματος που βρέθηκε από το 3% στο 36% και στην συγκυβέρνηση της χώρας.
Όλα όμως έδειξαν πως η επικοινωνία του Κασσελάκη, που οι άλλοι υποψήφιοι πρόεδροι δεν έχουν ως δυνατό τους στοιχείο και παράλληλα η ανασυγκρότηση και η διεύρυνση που είναι στην ατζέντα του έδωσαν το εναρκτήριο λάκτισμα σε μέλη και φίλους του κόμματος να του δώσουν το ποσοστό του 45% έναντι της Έφης Αχτσιόγλου με 36%. Όλα βέβαια κρίνονται στον δεύτερο γύρο και τη μάχη μεταξύ τους την Κυριακή που θα προσθέσει μια νέα σελίδα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Από την πρώτη νίκη του Κασσελάκη την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε τα 40.000 νέα μέλη που για πρώτη φορά γράφτηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ και φάνηκε ότι αυτά τα μέλη αποτέλεσαν δική του προσθήκη καθώς και η Αχτσιόγλου και ο Τσακαλώτος και ο Παππάς αλλά και ο Τζουμάκας δεν έχουν την δυνατότητα να φέρουν νέα μέλη, είναι παλαιά στελέχη που έχουν συγκεκριμένο μηχανισμό μέσα στο κόμμα.
Από την άλλη ο Κασσελάκης δεν είναι παιδί του κομματικού σωλήνα και σίγουρα η είσοδός του στην μάχη για πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έφερε και την κατάλληλη υποδοχή. Το επιτελείο της Αχτσιόγλου τον υποτίμησε στην αρχή και ενώ τα συστημικά ΜΜΕ που πολεμάει η ίδια τον «ανέβαζαν» τόσο ο μηχανισμός της διέσπειρε fake news. Δεν μιλάω για την ίδια αλλά τους υποστηρικτές της όπως ο Νίκος Φίλης που δήλωνε ότι ο Στέφανος Κασσελάκης ήταν στο επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη, που διέψευσαν οι συνεργάτες του πρωθυπουργού, και πολλά ακόμη ψεύδη που υπονομεύουν τον ίδιο.
Η τελευταία εβδομάδα μετά την πρώτη νίκη Κασσελάκη έχει αναδειχθεί σε ring και οι υποψήφιοι είναι οπλισμένοι με γάντια του μποξ για να αποφεύγουν τις επιθέσεις. Το αξιοθαύμαστο είναι ότι οι επιθέσεις προέρχονται από τα ίδια τα στελέχη του κόμματος. Το facebook έχει μετατραπεί σε αρένα με κερκίδες και ενώ ψάχνουν τον Τσίπρα για διαιτητή ο ίδιος μάλλον βλέπει τον αγώνα από το σπίτι. Η εικόνα δε, που παρουσιάζεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι το λιγότερο ντροπιαστική και καθόλου υψηλού επιπέδου. Όχι από τους υποψήφιους αλλά από τους ακόλουθούς τους. Βέβαια μην ξεχνάμε και την συνεχή επίθεση της κας Αχτσιόγλου προς τον κ. Κασσελάκη ακόμη και μετά την ήττα της (που ήταν αναπάντεχη καθώς ως «παιδί» του ΣΥΡΙΖΑ περίμεναν τη νίκη της) που ουσιαστικά προσέβαλλε το 45% των ψηφοφόρων που επέλεξαν τον κ. Κασσελάκη, από εκείνη την ημέρα και μετά βλέπουμε διαρκώς ανακοινώσεις μίσους και αντισυντροφικότητας που δεν ταιριάζουν στην ίδια και το επιτελείο της.
Αντιλαμβάνομαι την δύσκολη στιγμή που ξέρεις ότι χάθηκε η μάχη όμως από ότι φαίνεται δεν έχει έρθει ακόμα η συνειδητοποίηση αυτής της πρώτης ήττας, καθώς δεν ξέρουμε πως θα αλλάξει και αν θα αλλάξει αυτό αυτή την Κυριακή, αλλά ξέρουμε πως αν θεωρείς ότι αυτή η θέση ανήκει δικαιωματικά σε κάποιον επειδή είναι περισσότερο «αριστερός» από τον άλλον τότε σίγουρα έχεις χάσει.
Βλέπω την πικρία στα κείμενα όσων υποστηρίζουν την κα Αχτσιόγλου και φοβούνται πως με την νίκη Κασσελάκη θα έρθει η «αλλαγή», θα χάσουν τις καρέκλες τους (και φυσικά δεν μπορούν να αφήσουν το κόμμα τους στα χέρια ενός τυχαίου) και μπορεί να αποχωρήσουν κιόλας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι αυτοί πρέπει να αντιληφθούν πως το κάθε κόμμα δεν ανήκει σε κανέναν ούτε καν στον δημιουργό του, ανήκει στο λαό και ο λαός είναι που πήγε τον ΣΥΡΙΖΑ στο 3% και στο 36%· αν κανείς λανθασμένα πιστεύει ότι του ανήκει και η ιδέα και οι αξίες της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ τότε ας μείνει καλύτερα σπίτι του και όχι σε ένα κόμμα που και θα αλλάξει και θα μετασχηματιστεί γιατί η κοινωνία αλλάζει.
Ας αφουγκραστεί λοιπόν επιτέλους ο ΣΥΡΙΖΑ την κοινωνία, όχι στα λόγια, αλλά στην πράξη. Κάτι που δεν κατάφερε ούτε στις εκλογές, δεδομένου ότι όλο αυτοί που αναρωτιούνται πως ο Κασσελάκης κέρδισε ένα παιδί του κομματικού σωλήνα με 45% είναι οι ίδιοι που αναρωτιούνται γιατί βγήκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρωθυπουργός με 41%.
Αυτό που φαίνεται να έχει κερδίσει ο Στέφανος (ας μου επιτραπεί το μικρό του όνομα, γιατί και αυτό πλέον είναι κατηγορητέο από κάποιους) είναι η κοινωνία. Ο απλός κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ που θέλει την αλλαγή και όχι την σήψη. Βλέπει ότι στο πολιτικό σύστημα χρειάζεται η ανασυγκρότηση και στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα υπέρ της, ακόμη και αν είναι ο Κασσελάκης ένας άγνωστος Χ για τον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και αν δεν ξέρει τα εθνικά θέματα, ακόμη και αν δεν είναι τέλειος. Και εγώ αναρωτιέμαι ποιος άνθρωπος όταν αναλαμβάνει μια πολιτική θέση τα ξέρει όλα; Εδώ δεν έχει βασικές θέσεις σε κοινωνικά ζητήματα η κυβέρνηση και ζητάμε από έναν υποψήφιο αρχηγό κόμματος που έλειπε 20 χρόνια στην Αμερική να ξέρει ποιος κέρδισε το Euro το 2004; Μου φαίνεται αστείο να θεωρούμε τον εαυτό μας αυθεντία και ότι τα ξέρουμε όλα. Όπως και ότι στο πολιτικό παιχνίδι πρέπει να υπάρχουν όρια.
Ας πούμε ότι η γιαγιά του Κασσελάκη ξέρει τι ψήφισε στις εκλογές που κατέβαινε με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά είναι ΝΔ και τελικά δεν είναι η γιαγιά του αλλά είναι μια γιαγιά μακρινή του. Ο ανιψιός του μπατζανάκη του Ψινάκη συναντά το θέατρο του παραλόγου σε live σύνδεση. Δεν ξέρω ποιος μακρινός ή κοντινός συγγενής θα εμφανιστεί και σε ποίο πάνελ αλλά οι 148.000 που πήγαν και ψήφισαν στις πρώτες εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ μάλλον δεν έχουν τηλεόραση. Και ας αποφασίσει επιτέλους ο ΣΥΡΙΖΑ με ποιον θέλει να είναι· ο αυτοδημιούργητος δεν μας κάνει, η αγορά δεν μας κάνει, επιχειρηματίες έξω από εδώ, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν Κασσελάκη είναι χαμηλής νοημοσύνης, βουλευτές του κόμματος που δεν είναι με εμάς ας φύγουν και αυτοί· υποτιμώντας την κοινωνία και τις κοινωνικές ομάδες που στηρίζουν μια διαφορετική επιλογή δεν σε κάνει ούτε κυβέρνηση αλλά ούτε και κόμμα που θέλει να αφουγκραστεί την κοινωνία. Ας επιλέξουν πρώτα τον αντίπαλο και αν δουν ότι βρίσκεται μέσα τους και όχι απέναντι τότε ας δουλέψουν πάνω σε αυτό. Όταν αντιληφθούν ότι ο αντίπαλος είναι απέναντι τότε θα έχει μια σωστή βάση.
Δεν θα αναφερθώ σε δηλώσεις για την Κύπρο, την ελληνική γλώσσα, την Μακρόνησο και όλα αυτά που μόνο διχασμό έχουν φέρει στα μέλη του κόμματος αλλά θα αναφερθώ στην στάση του Στέφανου Κασσελάκη απέναντι σε όλα αυτά που έχει δεχτεί κριτική. Η διαφορά ήθους και ενότητας είναι τρομακτικά μεγάλη και γίνεται αντιληπτή από όλους, όταν απαντάς στις ύβρεις και την υποβάθμιση αλλά και τον πόλεμο που δέχεσαι με αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι μόνο η επικοινωνία που κατέχει σε υψηλό βαθμό και έλειπε από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η ουσία. Ίσως αυτά με οδήγησαν να αλλάξω γνώμη, η απλή γλώσσα του και όχι η ξύλινη, με μετέφεραν σε άλλο «στρατόπεδο» γιατί δεν το κρύβω πως υποστήριζα την κα Αχτσιόγλου όμως με λύπη μου διαπιστώνω πως έκανα λάθος.
Ίσως η συνειδητοποίηση του λάθους μου να είναι μόνο ατομική ελπίζω όμως και συλλογική. Μπορεί να σφάλω ξανά όμως κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν γνώριζα…
*Frontpage picture: CreativeProtagon