Λοιπόν, αγαπητοί μου φίλοι, μπαίνω στον πειρασμό να ασχοληθώ με τις τρέχουσες εξελίξεις, μολονότι με κουράζουν και μου στερούν ζωτικότητα… Πως, όμως, να παραμείνω απαθής, ενώπιον της προσβολής που εδέχθημεν ως έθνος, φυλή, κουλτούρα και τα λοιπά, υπό των βάρβαρων… βρετανοειδών; Θα μου επιτρέψετε όμως να κάνω μια διαφορετική προσέγγιση, μια άλλη οπτική των πραγμάτων. Όσο και αν αγγίξει τα όρια της ακρότητας, θα ήθελα να υπερασπιστώ, τον καημένο τον Rishi, τον Prime Minister ντε…
Γιατί ελάτε τώρα, μη μου πείτε πως δεν τον θεωρείτε αξιοθρήνητό και δεν τον συμπονείτε, έτσι πρέπει τουλάχιστον, όχι να θυμώνουμε μαζί του και να τον καταριόμαστε να του έλθει η οροφή του 10th Douring on his head… Ας σκεφτούμε σχετικά ψύχραιμα και φλεγματικά, ωσάν καλοί Βρετανοί, σε ποια περιδίνηση προσδιορισμού ταυτότητας έχει περιέλθει ο άνθρωπος…
Fist of all, είναι κωμικοτραγικό, στα όρια φάρσας, που βρίσκεται εκεί που είναι… Πως σας φαίνεται, δηλαδή, να ζει στο σπίτι που ζούσε καπνίζοντας και πίνοντας ο Sir Winston… πούρο δεν πιστεύω να καπνίζει, δεν ταιριάζει με τον όγκο του, πόρτο και ουίσκι, επίσης δύσκολο, τον βλέπω πολύ soft…
Πως άραγε να χαλαρώσει και να κοιμηθεί στο ίδιο υπνοδωμάτιο με την Maggie; Πιστεύω πως αισθάνεται χειρότερα κι από τον φουκαρά τον Dennis…
Για αυτό και ο άτυχης Rishi, perhaps από το Maharishi (;) – σίγουρα πάντως έχει κάνει περικοπή ονόματος – τι μηχανεύεται προκειμένου να δείχνεται βρετανικότερος των Βρετανών εκτός από την τακτική πόσοι τσαγιού; Αποφασίζει, σαν κακέκτυπο αποικιοκράτη, να υπερασπιστεί το British Museum και τα κλοπιμαία του.
Και εδώ, καλοί μου αναγνώστες, είναι που μένω, για άλλη μια φορά, έκθαμβος από το μεγαλείο της βρετανικότητας… Γιατί ο Rishi είναι κλωνοποιημένο – τι λέω (;) καλύτερα αντίγραφο – της βρετανικής άποψης των πραγμάτων… λίγο στο πιο σκουρόχρωμο βέβαια, σαφώς και δεν τον χαρακτηρίζεις αγγλοσάξονα. Σίγουρα όμως εξαιρετικό δείγμα της βικτωριανής εποχής η οποία, μη γελιόμαστε, ζει και βασιλεύει, όπως και η αποικιοκρατία…
Τρόμαξε λοιπόν, ο φουκαράς, ο Rishi, μήπως τυχόν ο Κυριάκος του ζητήσει πίσω, έστω και δανεικά, τα ελγίνεια… Ανασχημάτισε στους εφιάλτες του το πρόσωπο της Maggie Smith να τον κοιτάζει περιφρονητικά, δηκτικά, με εκείνο το εξαίσιο σήκωμα φρυδιού: “Don’t you dare you bloody idiot…” και ξύπνησε κάθιδρος. Ουίσκι δεν πίνει, ρούφηξε λίγο τσάι, ανακουφισμένος που το κλέψανε οι Βρετανοί από τους δικούς του και το παγκοσμιοποίησαν… Rishi καλέ μου, να θυμάσαι πως μόνο εμείς οι κλεφτοκοτάδες Βαλκάνιοι, όπως κι εσείς, λέμε το τσάι… τσάι. Όλοι οι άλλοι απλώς tea… Άκου tea! Άφησε έναν στεναγμό… Τελοσπάντων.
Θυμήθηκε λοιπόν ο καλοκάγαθος απόγονος αγελαδοεκτροφέων μαχαραγιάδων την ύψιστη συνεισφορά του βρετανικού πολιτισμού στην ανθρωπότητα. Όχι τέτοια προσβολή δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από την British Empire… Ας στεναχωρηθεί κι ο King Charles που τον ανέτρεψε η Ελληνίδα γιαγιά του, και είχε ευαισθησία επί του θέματος…
Το συζήτησε και με την σύζυγό του, πίνοντας τσάι Κεϋλάνης που του ετοίμασε…
«Θες να μαγειρέψω κοτόπουλο κάρυ για dinner, dear»; Γιατί σε κάτι πλάνα την έκοψα για πίστη και αφοσιωμένη, χώρια που φορούσε και σάρι πλουμιστόν και πολύχρωμον…
«Όχι έχω τον Κυριάκο να με φέρνει in trouble».
«Rishi dear, listen to me… δεν πρέπει να δώσουμε δικαίωμα στα αφεντικά μας να θυμώσουν μαζί μας. Ούτε να μας ξεφωνίσουν τα tabloids θυμίζοντας πως είμαστε απόγονοι του Μόγλη και μας μετέφεραν εδώ σαν κάτι εξωτικό, spectacular, μαζί με τα πετράδια του στέμματος… Θες να θυμηθούν όλοι πως οι δικοί μας πλένονται ακόμα στο Γάγγη; So shame, please say no…».
Αυτό λοιπόν είναι το μεγαλείο της βρετανικής αυτοκρατορίας και της συστηματικής αποικιοκρατίας, αναγνώστες μου. Κατόρθωσε να κάνει πιο Άγγλο και από τους Άγγλους κάποιον από τις εσχατιές του κόσμου, ο οποίος πρόθυμα συγχώρησε σφαγές και λεηλασίες, πόνο και οργή, εκμετάλλευση των δικών του… Γιατί είναι σημαντικό τελικά να είσαι μέρος μιας κοινωνίας που αντιμετωπίζει τους υπόλοιπους με έπαρση, ξιπασιά, ίσως και σιχασιά… Σίγουρα όμως, χωρίς τακτ και την φημισμένη βρετανική αβρότητά… Αυτή την κρατούν για τις δικές τους πολύ βρετανικές στιγμές…
So long Rishi…
…
P.S. Maggie θα τολμούσα να πω, σαν φλεγματικός Βρετανός, είσαι τουλάχιστον θέα… Κοίταξε μας αυστηρά για να μας ταπεινώσεις θυμίζοντας μας πόσο δεύτεροι είμαστε!!
Sincerely yours,
ένας ταπεινός υποτελής. Ζούμε για να σε δούμε στο Royal Theater.
Greetings!!
*Φωτογραφία εξωφύλλου: Η Maggie Smith στο Downton Abbey