Δεν είμαστε μόνο εμείς. Το 2024, περισσότερο από το ήμισυ της ανθρωπότητας θα ζει σε μια χώρα που θα διεξάγει ψηφοφορία σε εθνικό επίπεδο.
…
Η δημοκρατία, σύμφωνα με πολλούς παρατηρητές, βρίσκεται τώρα στα χέρια μιας μικρής ομάδας ψηφοφόρων σε μισή ντουζίνα πολιτειών, των οποίων τα συναισθήματα για τον Ντόναλντ Τραμπ θα καθορίσουν αν θα αντέξει ή θα πέσει. Από αυτή την προοπτική, όλες οι άλλες ψηφοφορίες σε ολόκληρη τη χώρα φέτος, ξεκινώντας με τα κοινοτικά σώματα της Αϊόβα, την επόμενη εβδομάδα, είναι απλώς ένα εξαντλητικό προοίμιο για την τεταμένη αναμονή, στις 5 Νοεμβρίου, για αποτελέσματα από την κομητεία Maricopa και τα προάστια της Φιλαδέλφειας. Πολλά εξαρτώνται από αυτούς τους ψηφοφόρους. Αλλά οι αγώνες της δημοκρατίας θα διαδραματίσουν ρόλο σε ένα πολύ μεγαλύτερο πεδίο. Χάρη σε μια ευθυγράμμιση ημερολογίων, το 2024 θα σημειώσει ρεκόρ για τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων που ζουν σε χώρες που διεξάγουν εθνικές εκλογές: περισσότερα από τέσσερα δισεκατομμύρια, ή λίγο περισσότερο από το ήμισυ της ανθρωπότητας. Ακόμα περισσότερα εξαρτώνται από αυτούς.
Φέτος είναι η ψηφοφορία, σε όλο της το επικίνδυνο μεγαλείο. Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι καταμέτρησης, αλλά ο Economist έχει καταμετρήσει εβδομήντα έξι χώρες όπου όλος ο επιλέξιμος πληθυσμός έχει την ευκαιρία να ψηφίσει, ακόμα κι αν, όπως στη Βραζιλία, είναι μόνο για τοπικά γραφεία. (Αυτές οι εκλογές, τον Οκτώβριο, θα πρέπει να χρησιμεύσουν ως ενδιάμεση αξιολόγηση του Προέδρου Luis Inácio Lula da Silva.) Οι χώρες που συμμετέχουν —από την Αλγερία μέχρι την Ισλανδία, την Ινδονησία και τη Βενεζουέλα— ποικίλλουν εκπληκτικά, συμπεριλαμβανομένης της δέσμευσής τους για πραγματική δημοκρατία. Ο Economist βαθμολόγησε σαράντα τρεις από τις εκλογές ως ελεύθερες και δίκαιες, με ελαττώματα ακόμη και στις πιο ελεύθερες, ανάμεσά τους και τις δικές μας. Ένα από τα τεστ του Economist είναι εάν οι εκλογές έχουν την ικανότητα να επιφέρουν πραγματική αλλαγή, όσον αφορά την πολιτική και το ποιος είναι στην εξουσία. Με άλλα λόγια, η σταθερότητα των δημοκρατιών εξαρτάται από την ικανότητα των εκλογών να είναι αποσταθεροποιητικές. Μια εκλογή που δεν ενέχει κάποιο ρίσκο, για κάποιον, δεν είναι καθόλου καλή.
Αυτοί οι κίνδυνοι θα πρέπει να αφορούν τα αποτελέσματα και όχι, φυσικά, τους κινδύνους της ψηφοφορίας ή της υποψηφιότητας εξαρχής. Το Μπαγκλαντές ξεκινά το εκλογικό έτος στις 7 Ιανουαρίου, μετά από μια πικρή εκστρατεία κατά την οποία η αντιπολίτευση παραπονέθηκε για πολιτικοποιημένες συλλήψεις και κάλεσε σε μποϊκοτάζ της ψηφοφορίας. Όμως, η δημοκρατία βρίσκεται, από πολλές απόψεις, σε ένα ακόμη πιο επικίνδυνο κράτος στη Ρωσία, όπου ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επανεκλεγεί σε εκλογές τον Μάρτιο· ο άνθρωπος που θα μπορούσε να ήταν ο πιο δυνατός αντίπαλός του, ο Αλεξέι Ναβάλνι, είναι σήμερα τρόφιμος σε μια ποινική φυλακή στο Χαρπ, στη Δυτική Σιβηρία. Ωστόσο, η προσέλευση των Ρώσων ψηφοφόρων και η διάθεση στο δρόμο, θα αποκαλύψουν κάτι για την παραμονή του Πούτιν στην εξουσία. (Το Ιράν, όπου οι εκλογές διεκδικούνται μεταξύ ενός πολύ περιορισμένου φάσματος υποψηφίων, θα αντιμετωπίσει μια παράλληλη δοκιμασία τον ίδιο μήνα, μετά από ένα χρόνο μαζικών διαδηλώσεων.) Εν τω μεταξύ, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, δήλωσε ότι δεν σκοπεύει να προχωρήσει σε εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για τον Μάρτιο, γιατί, δεδομένου του πολέμου, θα ήταν «απολύτως ανεύθυνο να ρίξουμε το θέμα των εκλογών στην κοινωνία με χαλαρό και παιχνιδιάρικο τρόπο». Αυτή η επιλογή μπορεί να είναι κατανοητή. Ωστόσο, εξακολουθεί να μοιάζει σαν απώλεια, και πιθανώς μια τραγωδία.
Οι μεγαλύτερες εκλογές φέτος, που θα καλύπτουν τον Απρίλιο και τον Μάιο, θα είναι για τη Λοκ Σαμπά της Ινδίας, την κάτω βουλή του κοινοβουλίου, της οποίας τα πεντακόσια σαράντα τρία μέλη αντιπροσωπεύουν 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Η εκτεταμένη εκστρατεία θα καθορίσει εάν ο Ναρέντρα Μόντι θα παραμείνει Πρωθυπουργός (θα ήταν σοκ αν δεν το έκανε) και αν το κόμμα του Bharatiya Janata θα αναγκαστεί να σχηματίσει συνασπισμό (πιθανό). Αυτές τις εκλογές θα ακολουθήσουν στενά άλλες στο Πακιστάν, οι οποίες έχει διαμορφωθεί από την ποινική καταδίκη και τη φυλάκιση του αρχηγού της αντιπολίτευσης, πρώην πρωθυπουργού Imran Khan. Το Πακιστάν μπορεί επίσης να προσφέρει έναν προάγγελο για την άνοδο της τεχνητής νοημοσύνης στις εκλογές: ο Khan, στον οποίο δεν επιτρέπεται να κάνει προεκλογικές εκστρατείες και να μεταδίδει εμφανίσεις, κυκλοφόρησε ένα βίντεο με ήχο τεχνητής νοημοσύνης όπου ο ίδιος εκφωνεί μια ομιλία.
Οι δεύτερες σε μέγεθος εκλογές θα είναι για το κοινοβούλιο ενός πολιτεύματος που βρίσκεται ακόμη, από πολλές απόψεις, υπό διαμόρφωση: της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτές οι εκλογές θα διεξαχθούν τον Ιούνιο, σε είκοσι επτά χώρες. Τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν συμμετέχουν ανά χώρα αλλά ανά διακρατικό μετακομματικό – τόσο η Αναγέννηση της Γαλλίας όσο και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες της Γερμανίας αποτελούν μέρος της ομάδας Renew Europe, για παράδειγμα. Οι εκλογές θα βοηθήσουν στον καθορισμό των προτεραιοτήτων της Ευρώπης, ιδίως όσον αφορά την Ουκρανία. Θα είναι επίσης ένα βαρόμετρο των πολιτικών διαθέσεων των ευρωπαϊκών εθνών, πολλά από τα οποία θεωρούνται ανήσυχα. Οι δεξιοί λαϊκιστές κέρδισαν μια αιφνιδιαστική νίκη στην Ολλανδία πέρυσι. (Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο αποχώρησε από την ΕΕ, ο πρωθυπουργός Rishi Sunak έχει προθεσμία έως τον Ιανουάριο του 2025 για να προκηρύξει νέες εκλογές.)
Στη Βόρεια Αμερική, το Μεξικό θα επιλέξει έναν διάδοχο του Προέδρου Andrés Manuel López Obrador τον Ιούνιο. Οι κορυφαίες υποψήφιες είναι δύο γυναίκες, η Claudia Sheinbaum και η Xochitl Gálvez. Χωρίς να υπολογίζουμε την κοινή δημοσκόπηση της ΕΕ, ωστόσο, η ήπειρος με τις περισσότερες εκλογές το 2024 είναι η Αφρική —δεκαοκτώ με τον απολογισμό του The Economist —αν και ορισμένες δεν έχουν ακόμη προγραμματιστεί. Από τα πιο σημαντικές θα είναι στη Νότια Αφρική, όπου το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο έχει σημαντικές πιθανότητες να χάσει την εξουσία για πρώτη φορά μετά από τριάντα χρόνια, κυρίως επειδή οι ψηφοφόροι θεωρούν τους ηγέτες του διεφθαρμένους. Στο Νότιο Σουδάν, όπου οι εκλογές που ήταν αρχικά προγραμματισμένες για το 2015 υποτίθεται ότι θα διεξαχθούν τον Δεκέμβριο, το ερώτημα είναι αν οι άνθρωποι θα μπορέσουν να ψηφίσουν έστω κάποιον.
Εν τω μεταξύ, ένας ασυνήθιστος αριθμός κινεζικών μπαλονιών παρατήρησης έχει εντοπιστεί πάνω από την Ταϊβάν, η οποία βρίσκεται στη μέση ενός προεκλογικού αγώνα τριών φάσεων για έναν νέο Πρόεδρο, που θα αποφασιστεί στις 13 Ιανουαρίου. Σε περίπτωση που κάποιος έχανε το μήνυμα, ένας Κινέζος αξιωματούχος είπε, σύμφωνα με το Reuters, ότι οι άνθρωποι σε αυτό που ονόμασε «περιοχή της Ταϊβάν» πρέπει να «κάνουν μια σωστή επιλογή» και πρότεινε ότι η λάθος επιλογή θα μπορούσε να οδηγήσει σε πόλεμο. Ο Lai Ching-te, του κυβερνώντος Δημοκρατικού Προοδευτικού Κόμματος της Ταϊβάν, θεωρείται λιγότερο συμβιβαστικός απέναντι στην Κίνα από τον Hou You-ih, του Kuomintang. Οι κάλπες είναι πολύ κοντά.
Το προφανές ερώτημα είναι: Από αυτές τις δεκάδες εκλογές ποια είναι η πιο σημαντική; Μπορεί να έχουμε την τάση να πούμε ότι είναι οι δικές μας, επειδή είμαστε οι Ηνωμένες Πολιτείες και λόγω όλων αυτών που μπορεί να κάνει ο Τραμπ. Αλλά δεν ξέρουμε ποιες κρίσεις και θρίαμβοι θα προκύψουν από τις εκλογές αλλού ή τι μπορεί να σημαίνει η προσέλευση στις κάλπες για την άνοδο ενός άλλου έθνους, ακόμη κι όταν αναλογιζόμαστε πού βρίσκεται η χώρα μας στο τόξο της παγκόσμιας σημασίας της. Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η επίδραση – αποθαρρυντική, ανησυχητική ή εμπνευσμένη – από κάθε μήνα των εκλογικών ειδήσεων. Κυρίως, σε πολλά μέρη, δεν ξέρουμε ποιος θα κερδίσει.
*Φωτογραφία εξωφύλλου: Εικονογράφηση João Fazenda
Source: new yorker
