Είθε ο Μίλαν Κούντερα
να φταρνιστεί επάνω
από τις στάχτες των
αποτεφρωμένων ονείρων σας.
Είθε ο μπαμπάς σας
(ή το πνεύμα του Φρέντι Κρούγκερ)
να γυρίσει και να σας πει:
«Παιδί μου, είδα τον Κούντερα στον ύπνο μου.
Δάγκωνε ένα χρυσό φλουρί
στα δόντια του.»
Είθε να δείτε ένα Φίατ Πούντο,
(ή ένα Όπελ Κόρσα),
με δυο κυρίες μέσα του,
να ξεκινά με το πορτμπαγκάζ του ανοιχτό.
…
– «Κυρία, κυρία!» φωνάζετε εσείς, «Το πορτμπαγκάζ σας! Είναι ανοιχτό!»
– «Νεαρέ..» λέει εκείνη, «Υπάρχει περίπτωση να κουβαλάτε μαζί σας κανά σωληνάριο φαλλικού μπλε; Ή έστω, κανά φαλλικό πράσινο;»
– «Να δω..» λέτε εσείς, «Μμμ… έχω μόνο ένα Βαν Ντάικ. Καφέ.»
– «Μήπως είστε ο Κούντερα;» σας ρωτά.
– «Όχι ασφαλώς!» απαντάτε εσείς.
– «Και τότε γιατί έχετε ένα χρυσό φλουρί στα δόντια σας;»
– «Κι εσείς γιατί έχετε το πορτμπαγκάζ σας ανοιχτό;»
…
Ένας βιαστικός κύριος εμφανίζεται. Νανουρίζει ένα μικρό αλαβάστρινο βάζο στην αγκαλιά του. Μπαίνει ανάμεσα στο Φίατ Πούντο (ή στο Όπελ Κόρσα) και στον νεαρό (Σ.τ.Σ.: Σε σας δηλαδή κυρία μου!) και λέει:
«Είστε οι χτίστες ενός Ονειροϋφαντου Οικοδομήματος. Είθε ούτως πάντοτε. Αμήν!»
Τι οφείλω;
*Φωτογραφία εξωφύλλου: Actress Paulette Dubot taking her family on vacation, 1959, Robert Doisneau