(Προσοχή. Το κείμενο περιλαμβάνει βωμολοχίες. Επιθυμητή η γονική συναίνεση.)
…
Τα Γιου-Εφ-Οου είναι μια πονεμένη ιστορία. Πολλοί ασχολήθηκαν αλλά λίγοι διέπρεψαν. Στην παγκόσμια ουφολογική ιστορία μόνο μια, πραγματικά ανεξάρτητη και λαμπρή διεπιστημονική ομάδα, έφτασε σε βάθος την έρευνα της, δίνοντας πειστικές απαντήσεις στα εξωγήινα ερωτήματα. Η περίφημη Γαλλική “Dauphine” που συστήθηκε υπό άκρα μυστικότητα το 1964 -χρονιά ιδρύσεως και της Α.Ε.Λ., να μην το ξεχνάμε- μετά από υπόδειξη του Στρατηγού Ντε Γκωλ και του κολλητού του, του Ζορζ Πομπιντού. Τα λαμπρότερα ευρωπαϊκά μυαλά στρατολογήθηκαν για να συνεισφέρουν στην απάντηση που ψάχνουν όλοι: τι είναι τα γιου-εφ-οου;
Κυρίες και κύριοι, ας μην μακρηγορούμε. Ας μιλήσουν τα δεδομένα. Μεταφέρουμε σε αποκλειστικότητα αποσπάσματα από τα άκρως απόρρητα αρχεία τους, όπως παρουσιάστηκαν στο Παγκόσμιο Συνέδριο Ψηφιακών Εκτυπώσεων -Επιγραφών και Εφαρμοσμένης Αλλαντοποιίας στο Τσβίχαου της Ρηνανίας-Παλατινάτου.
Παρακαλώ την προσοχή σας.
Υπόθεση 365 /2 “Μπάφοι Στις Λεβάντες”
Στο Valensoie της Γαλλίας, την 1η Ιουλίου του 1965, ο Maurice Ζasser έφυγε από το σπίτι του στις 5:00 π.μ. και κατευθύνθηκε προς τα χωράφια του με λεβάντα, που βρίσκονται στο οροπέδιο Ζιέγ, κοντά στο χωριό. Πριν ξεκινήσει το τρακτέρ του, γύρω στις 6:00 π.μ., άναψε ένα τσιγάρο κι εκείνη τη στιγμή άκουσε έναν ήχο συριγμού που τράβηξε την προσοχή του. Γύρισε το κεφάλι του και είδε ένα αντικείμενο να ακουμπά στο χωράφι του, περίπου 90 μέτρα από αυτόν. Το σχήμα του έμοιαζε σε αυτό μιας καραμούζας ή ακριβέστερα, σε αυτό ενός πουροειδούς μεταλλικού αντικειμένου. Το πλησίασε με προσοχή, σε απόσταση περίπου δέκα μέτρων, σκεπτόμενος ότι μπορεί να αιφνιδιάσει τους αλήτες που ήθελαν να κλέψουν τη λεβάντα του. Τότε, άξαφνα, είδε δύο μικρά όντα, ένα από τα οποία στράφηκε προς την κατεύθυνση του, τον σημάδεψε με κάτι που έμοιαζε με νεροπίστολο ή πειραγμένη εξάτμιση και του έριξε μια ακτίνα λέιζερ. Ο Maurice Zasser έμεινε εντελώς ακινητοποιημένος στη θέση του, μουδιασμένος και παράλυτος, αλλά έχοντας πλήρη επίγνωση των γεγονότων που εκτυλίσσονταν μπροστά του. Τα δύο όντα τον πλησίασαν κι αρχίσαν να του κάνουν άσεμνες χειρονομίες. Μετά ξεκίνησαν έναν τελετουργικό χορό γύρω του και μετά παίξαν ένα θεατρικό δρώμενο που ο Μωρίς το περιέγραψε σαν κάτι που είχε σχέση με την φροϋδική έννοια της οξυγονοκόλλησης ή σαν κάτι που εξυμνούσε το ποδοκίνητο αργαλειό. Μετά γύρισαν πίσω στο σκάφος τους. Τα πρόσεξε να τον χαιρετάνε από ένα μικρό φινιστρίνι και να του κάνουν τη χειρονομία με τα δυο τους δάχτυλα “πάρε με τηλέφωνο”. Μετά, άκουσε ένα νερουλό θόρυβο, σαν καζανάκι και το αντικείμενο σηκώθηκε απαλά από το έδαφος, αιωρήθηκε αθόρυβα για 2 δευτερόλεπτα και μετά επιτάχυνε ακαριαία μέχρι που χάθηκε στον ουρανό. Ο Maurice παρέμεινε ακινητοποιημένος για περίπου 15 λεπτά πριν έρθει στα συγκαλά του. Μετά συνέχισε τη δουλειά του και το μεσημέρι γύρισε στο χωριό, όπου είπε την ιστορία του στο καφενείο, όπου οι χωροφύλακες, αφού έμαθαν για το περιστατικό, τον ξυλοκόπησαν με την βοήθεια των συχωριανών του.
Η δύναμη χωροφυλακής του Valensoie όμως και η ειδική ομάδα ερευνών “Μπιντέ”, ερεύνησαν αυτήν την υπόθεση για αρκετές ημέρες. Οι έρευνες της χωροφυλακής διαπίστωσαν την ύπαρξη, στο σημείο που υπέδειξε ο Maurice Ζasser, μιας μάσκας οξυγονοκόλησης καθώς επίσης και τα κλειδιά του αγροτικού του Μωρίς που τα είχε χάσει κάνα μήνα νωρίτερα. Παρά κάποια αντιφατικά στοιχεία στην αφήγηση του Maurice Zasser, τα δεδομένα που συνέλεξαν οι δύο ταξιαρχίες χωροφυλάκων επιβεβαίωσαν την αληθοφάνεια των γεγονότων, ιδιαίτερα την επίδραση στον ίδιο τον μάρτυρα, ο οποίος αρνούνταν να φάει οτιδήποτε άλλο από ντολμάδες ή μαντολάτα για πρωινό.
Η έρευνα για τον χαρακτήρα του μάρτυρα δεν αποκάλυψε καμία συγκεκριμένη πληροφορία που θα επέτρεπε σε κάποιον να τον υποψιαστεί για μυθομανική συμπεριφορά ή για σκηνοθεσία φάρσας. Έτσι το θέμα θεωρήθηκε λήξαν. Προς τιμήν μάλιστα του γεγονότος πραγματοποιήθηκε φιλικός αγώνας ράγκμπι στο χωριό, με την ομάδα της Αγροφυλακής να διαλύει τους Χωροφύλακες με 46-3. Στο τέλος του αγώνα συνέβη κι ένα περίεργο ευτράπελο. Ένα πουροειδές μεταλλικό αντικείμενο εμφανίστηκε από το πουθενά και αιωρήθηκε πάνω από την τσίγκινη ταράτσα των αποδυτηρίων των αγροφυλακών. Τότε, ένα μεταλλικό χέρι ξεδιπλώθηκε από την πάνω του πλευρά, πολύ επιδέξια χώθηκε από το παράθυρο, σούφρωσε τέσσερα σπασουάρ και δυο νάιλον σορτσάκια και τραβήχτηκε ακαριαία πίσω στο σκάφος πριν προλάβει κανείς να κάνει τίποτα. Το πουροειδές μεταλλικό αντικείμενο εξαφανίστηκε αστραπιαία στον ουρανό, αφήνοντας πίσω του, στην τσίγκινη ταράτσα, μια κουτσουλιά.
Συμπέρασμα Επιτροπής:
Πρόκειται ξεκάθαρα για άτομο μυθομανή και επιπλέον χαμηλού νοητικού υποβάθρου ο οποίος παραπλανήθηκε από την αντανάκλαση των ηλιακών ακτινών σε μετεωρολογικό μπαλόνι που εκείνη την ώρα περνούσε πάνω από το κεφάλι του. Και επίσης, τι είδους τσιγάρο άναψε, στις 6:00 πμ ο Μωρίς; Εμπορίου ή κάτι άλλο; Κι αν εμπορίου, όπως ισχυρίζεται, γιατί βρέθηκαν 4 σακουλάκια με 125 τζιβάνες έκαστο στις τσέπες του; Σχετικά με το συμβάν στον φιλικό αγώνα είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για φάρσα από την μεριά των Αγροφυλακών αφού μετά από αιφνιδιαστική έρευνα της Επιτροπής στα γραφεία του συλλόγου, βρέθηκαν καλά κρυμμένα κάτω από το χαλάκι της εισόδου, 4 σακουλές με χρησιμοποιημένα σπασουάρ και νάιλον σορτσάκια, δυο δωδεκάδες καπότες, ένα κιλό καστανόχωμα και ένα πουροειδές μεταλλικό αντικείμενο στο σχήμα και το μέγεθος καλυβιώτικου αγγουριού.
Υπόθεση αριθμός 125 /25 “Βίδο – Ξεβίδο”
Το απογευματάκι της 11η Ιουνίου του 1982 ο Τζο Καρλάιλ άραζε στη βεράντα του σπιτιού του στο Τσόσερβιλ του Μιλγουόκι, όταν ένα πουροειδές μεταλλικό αντικείμενο προσγειώθηκε μπροστά του κι ένα πλάσμα βγήκε από μέσα, φορώντας μόνο ένα κίτρινο σορτσάκι ελληνικού ποδοσφαιρικού συλλόγου β’ εθνικής. Σκορπούσε μια βαριά μυρωδιά κολόνιας άφτερ σέηβ και είχε μεγάλα σκοτεινά μάτια. Τον κοίταξε και τηλεπαθητικά του είπε: “Θες να παίξουμε ένα ταβλάκι”;
Μας λέει ο παθών:
Στις πόρτες του πήρα δυο παρτίδες, αλλά στο πλακωτό δεν άντεξα. Έφερνε συνέχεια εφτάρες. Κάποια στιγμή δεν κρατήθηκα και του πέταξα το τάβλι στα μούτρα. Μου είπε -τηλεπαθητικά πάντα- “Άμα δεν ξέρεις να χάνεις μην παίζεις!” Εγώ δεν κρατήθηκα και του είπα “Άντε ρε πρασινομούρη τράβα στον Άρη σου. Κωλόφαρδε! Ε, κωλόφαρδε!” Εκείνο μάλλον θίχτηκε, γιατί έβγαλε ένα μαραφέτι από το τσαντάκι του και μου κόλλησε μία ακτίνα λέιζερ κατακούτελα και μου είπε -τηλεπαθητικά πάντα- “Άμα μάθεις να παίζεις ρε κορόιδο σε περιμένω στον Ζέτα Ρετίκουλι, 3 έτη φωτός δεξιά -όπως θα ‘ρχεσαι-, απ’ τον Σείριο. Έλα ρε κορόιδο! Θα σε περιμένω!” Εγώ πάλι δεν κρατήθηκα, και του είπα “Θα έρθω ρε μαλάκα! Και θα σε γαμήσω κιόλας!” Τότε εκείνο μου είπε -τηλεπαθητικά πάντα- κάτι απροσδιόριστο. Ή μου είπε “Η Συμπαντική Δύναμη να Γαληνέψει το Μέρος της Παγκόσμιας Ψυχής που Σου Αναλογεί” ή “Θα μου κλάσεις τ’ αρχίδια”. Δεν είμαι σίγουρος τι από τα δύο είπε. Όπως και να ‘χει μπήκε μέσα στο πουροειδές μεταλλικό αντικείμενο του κι έφυγε. Θυμάμαι που μου σήκωσε το μεσαίο δάχτυλό του μπαίνοντας μέσα και φώναξε -τηλεπαθητικά πάντα- “Είσαι λούζερ κι εσύ κι όλοι σας ρε. Εδώ δεν ξέρετε να φερθείτε στον πλανήτη σας θα ξέρετε και τάβλι;” Εγώ αυτό το εξέλαβα σαν εξωγήινη προσβολή -δεν θα μας πουν εμάς οι Αρειανοί τι θα κάνουμε στο σπίτι μας- και όρμησα έξαλλος με μια τσουγκράνα που βρήκα πρόχειρη αλλά δεν το πρόλαβα γιατί το σκάφος του σηκώθηκε αμέσως και εξοστρακίστηκε στον ουρανό φεύγοντας με τις μπάντες. Μετά από αυτό το συμβάν, παρατήρησα ότι όποτε έπαιζα τάβλι έφερνα πάντα ή ασσόδυο ή ντόρτια. Αυτό με βοήθησε επαγγελματικά, να πω την αλήθεια, γιατί έπιασα δουλειά σε τσίρκο. Ήμουν “Ο Άνθρωπος Ασσόδυο”. Μου πετούσαν ζάρια από το κοινό κι εγώ έφερνα ασσόδυο. Έκανα μια καλή καριέρα, ξεχρέωσα και το δάνειο, αλλά σταμάτησα γιατί είχα ένα τραυματισμό στον δεξί αντίχειρα.
Συμπέρασμα Επιτροπής:
Εδώ έχουμε ξεκάθαρα μια περίπτωση μετεωρολογικού μπαλονιού που ξεγέλασε τον εύπιστο χωρικό λόγω των αντανακλάσεων του ηλίου. Άλλο ένα τρανταχτό επιχείρημα: τα μετεωρολογικά μπαλόνια δεν ξέρουν γκιούλ, πλακωτό, ή φεύγα. Άρα ομιλούμε περί προσώπου αναξιόπιστου, μυθομανούς και διανοητικά καθυστερημένου.
Υπόθεση 3 /2 “Μωρό Μου οι Ματάρες Σου!”
Η Σόνια Σάμμερς βρισκόταν γυμνή μέσα στην θεριζοαλωνιστική μηχανή της, στο Νόξβιλ του Τενεσή, αλωνίζοντας κριθάρι, όταν ένα πουροειδές μεταλλικό αντικείμενο προσγειώθηκε μπροστά της. Κατέβηκε έντρομη και τότε μπροστά στα μάτια της, μια καταπακτή άνοιξε και μια εξωγήινη γυναικάρα εμφανίσθη. Έμοιαζε με μια κανονική γήινη γυναικάρα με πολύ πλούσιο ντεκολτέ. Η γυναικάρα με το πολύ πλούσιο ντεκολτέ πλησίασε την Σόνια και της είπε με μια βαριά και σεξουλιάρικη τηλεπαθητική φωνή: “Μωρό μου… ξέρεις κάνα καλό σεξ-σοπ στην γειτονιά;” Η Σόνια έκπληκτη αλλά με αταλάντευτη αυτοπεποίθηση είπε: “Σκύλα, είναι η τυχερή σου μέρα. Είμαι ιδιοκτήτρια σεξ-σοπ στην πόλη. Αλλά δεν θα χρειαστεί να τραβηχτείς εκεί. Ακολούθα με. Έχω πίσω στην καρότσα, ένα βαλιτσάκι πρώτων βοηθειών με τα απαραίτητα. Στα κάνω δώρο.” Η εξωγήινη γυναικάρα με το πλούσιο ντεκολτέ είπε: “Και γιατί μωρή αλωνίζεις ντάλα μεσημέρι;” “Είμαι φετιχίστρια μωρό μου”, απάντησε η Σόνια. “Τη βρίσκω με τ’ αλώνια. Να σου πω.. έχω και μερικά στρεμματάκια βιομηχανική τομάτα λίγο παραπέρα. Να σε πάω να στα δείξω;” Η εξωγήινη γυναικάρα με το πολύ πλούσιο ντεκολτέ την κοίταξε ξαναμμένη, έγλειψε λάγνα τα χείλη της αλλά πριν προλάβει να κάνει κάτι, ένα μεταλλικό χέρι που ξεδιπλώθηκε από την πάνω πλευρά του πουροειδούς μεταλλικού αντικειμένου την τράβηξε στο εσωτερικό του. Ακούστηκε ένας ήχος όπως κάνουν οι υαλοκαθαριστήρες άμα έχουν σκληρύνει οι μάκτρες, το σκάφος αιωρήθηκε για ένα δευτερόλεπτο και εξαφανίστηκε στον ουρανό με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Το πουροειδές μεταλλικό αντικείμενο άφησε στο σημείο που είχε προσγειωθεί ένα χρησιμοποιημένο ανδρικό σπασουάρ.
Συμπέρασμα Επιτροπής:
Από τις πιο ενδιαφέρουσες υποθέσεις. Μάλλον εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μετεωρολογικά μπαλόνια. Ερευνήσαμε επισταμένως το σεξ-σοπ της κυρίας Σόνιας, και βρήκαμε κάποια στοιχεία, όπως αρκετά πουροειδή δονούμενα αντικείμενα, αλλά όχι κάτι επιλήψιμο.
Μάλλον μιλάμε για κανονικά μπαλόνια.
*Φωτογραφία εξωφύλλου: pinterest