(Από Τις Σημειώσεις Ενός Προπονητή Ποδοσφαίρου)
Μέρος Πρώτο.
…
24 Ιουλ.
Άσχημα νέα: χάσαμε το ματς των προκριματικών.
Νομίζαμε -δηλαδή νόμιζα- ότι ήταν στις 18 Ιουλίου. Τελικά ήταν στις 19 Ιουνίου κιόλας. Δεν το πήραμε χαμπάρι γιατί είχα πάρει την ομάδα και είχαμε κλειστεί σε ένα άσραμ για να γιορτάσουμε την Ινδουιστική ισημερία. Τουλάχιστον φάγαμε ωραίες τορτίγιες στην Μεξικάνικη βραδιά.
1η Αυγ.
Ξεκινήσαμε την προετοιμασία. Είμαι αισιόδοξος. Τα παιδιά δείχνουν να έχουν όρεξη. Ειδικά ο Αργεντίνος τρώει το καταπέτασμα. Του το ‘πα. Έπιασε τα μπούτια του και είπε, μπουκωμένος με μια μπουγάτσα, κάτι στα αργεντίνικα. Ο Τζουλιάνι, ο Ιταλός βοηθός -και μεταφραστής- δεν ήταν σίγουρος τι ακριβώς είπε. Ή είπε “τα πάχη μου τα κάλλη μου”, ή “εγώ δεν ξανακατεβάζω τα σκουπίδια. Δεν είμαι η δούλα σου!”.
Πρέπει να ξαναδώ το θέμα της επικοινωνίας.
3 Αυγ.
Είχαμε αγιασμό. Ο Πατέρας Flying Effect (Nτι Τζέυ Φλάιν Εφέκτ) και το φιλαράκι του, ο Φλάιν Ιζυ (DJ Flying Easy) ευλόγησε τα παιδιά και μετά έπαιξε ένα φανταστικό σετάκι δύο ωρών με άσιντ τζαζ και μπι ποπ. Μόνο βινύλια! Φανταστικός αγιασμός. Ήπιαμε και ουισκάκια. Το αναπληρωματικό τέρμα κέρδισε στον διαγωνισμό λουκανικοφαγίας.
5 Αυγ.
Ο πρόεδρος μας παρουσίασε το νέο μεταγραφικό μας απόκτημα. Είναι Πακιστανός. “Το Λουλούδι της Ερήμου” είναι το παρατσούκλι του. Διατηρώ μια μικρή αμφιβολία γι αυτόν. Εμφανίστηκε στην πρώτη προπόνηση ντυμένος σαν παίκτης του κρίκετ. Τον ρώτησα -στη νοηματική- τι θέση παίζει. Μου έκανε μια χειρονομία. Αυτή που ενώνεις όλα τα δάκτυλα και τα κουνάς μπροστά στο στόμα σου. Ότι πεινάς. Ναι, του λέω, πεινάς, αλλά τι θέση παίζεις; Έτριψε την κοιλιά του, ότι πεινά, και πήγε στη καντίνα. Έχω μια υποψία ότι είναι παίκτης του κρίκετ γιατί ντύνεται συνέχεια στα λευκά κρατώντας ένα ξύλινο μπαστούνι. Δεν με πειράζει. Όλοι οι καλοί χωράνε.
11 Αυγ.
Ήρθε ξανά να μας δει ο πρόεδρος. Του ζήτησα μεταγραφές. Θέλουμε τουλάχιστον ένα αριστεροπόδαρο κεντρικό αμυντικό κι ένα αμυντικό χαφ που να μπορεί να κουβαλάει τη μπάλα και να κάνει παιχνίδι. Ιδανικά να ξέρει να μαγειρεύει και καμιά μακαρονάδα της προκοπής. Αν βρίσκαμε κι ένα σέντερ φορ θα ήμασταν τέλεια! Η προεδράρα μας, με καθησύχασε. Κυνηγάει ένα τρομερό ταλέντο μου ‘πε, που το θέλει και η Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά να μην ανησυχώ. Είναι δικός μας. Σχεδόν κλεισμένος. Είναι ζήτημα ωρών. Είναι μεγάλη καρδιά ο πρόεδρος. Και χοντρό πορτοφόλι. Τον αποχαιρέτησα στο πάρκινγκ. Έφευγε με την αμαξάρα του. Μου ζήτησε να του δανείσω, αν είχα, 320 ευρώ για το σέρβις. Δεν είχα πάνω μου μια. Έκανα όμως ένα μικρό έρανο μεταξύ των παιδιών. Τους είπα ότι είναι για τα χριστουγεννιάτικα δώρα των παιδιών των υπαλλήλων του γηροκομείου. Με πίστεψαν. Μου έχουν εμπιστοσύνη τα παιδιά μου κι αυτό με συγκινεί. Δεν θα τους προδώσω ποτέ!
12 Αυγ.
Η καλοκαιρινή προετοιμασία είναι πάντα το πιο βαρετό μέρος από τη ζωή ενός προπονητή. Δεν έχω καθόλου όρεξη. Το ίδιο και τα παιδιά. Τα δικαιολογώ. Τελευταία, για να αλλάξουμε λίγο παραστάσεις, νοίκιασα ένα μικρό λούνα παρκ και τους προπονώ στη ρόδα, στα συγκρουόμενα και στους κρίκους.
19 Αυγ.
Έγινε η κλήρωση. Στη πρεμιέρα παίζουμε εκτός έδρας με την περσινή πρωταθλήτρια. Στο καινούργιο τους γήπεδο μάλιστα. Ευκαιρία να κλέψουμε την νίκη και να τους κάνουμε “κηδεία” στο νέο τους σπίτι!
24 Αυγ.
Ξεκίνησε το πρωτάθλημα! Έχασα το πρώτο ημίχρονο του αγώνα γιατί είχαμε συγκέντρωση στα Προπύλαια με τα παιδιά από τον “Κύκλο Των Διορισμένων Ποιητών”. Είμαι ταμίας του συλλόγου. Ζητάμε από το ανάλγητο κράτος νομιμοποίηση και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Εγώ πρόσθεσα στα δίκαια αιτήματα μας κι ένα δωρεάν βάψιμο στα λίβιν ρουμ των γραφείων του συλλόγου. Το ΔΣ αρνήθηκε να υποστηρίξει την πρόταση μου. Αντιπρότειναν να ζητήσουμε τέσσερα σετ από κουταλοπίρουνα. Δεν δέχτηκα και το θέμα έμεινε εκεί.
Τέλος πάντων. Σχετικά με τον αγώνα της πρεμιέρας: Είχα ένα ζητηματάκι. Πήγα σε λάθος γήπεδο. Ξεχάστηκα και πήγα στο παλιό. Δεν πειράζει. Στοχάστηκα πάνω στο 4-4-2 και στο ζήτημα του χωροχρόνου του Αινστάιν. Χάσαμε.
12 Σεπτ.
Ο Ερμής θα είναι ανάδρομος μέχρι το τέλος της εβδομάδας. Θα χρειαστεί να βρούμε ένα τρόπο να ακυρώσουμε τα επόμενα παιχνίδια.
Δε μ’ αρέσει να παίζουμε όταν τα άστρα είναι εναντίον μας, πόσο μάλλον που ο Κρόνος έχει καθίσει ακριβώς πάνω από την αμυντική μας τετράδα.
8 Οκτ.
Ροξ, φοινίκια και τουλούμπες! Αυτή θα πρέπει να είναι η διατροφή μας πριν το ματς. Πρωτοποριακή! Πρέπει να βρω ένα τρόπο να πείσω τον διατροφολόγο μας, γιατί την τελευταία φορά που το ανέφερα έβαλε τα γέλια κι άρχισε να με κυνηγά με ένα φύλλο ξερού μπακαλιάρου.
28 Οκτ.
Συνεχίζουμε να είμαστε τελευταίοι. Κάτι δεν πάει καλά. Έχουμε 4 συνεχόμενες ήττες. Ίσως να φταίνε οι μέθοδοι μου. Δουλεύω πολύ πάνω στη “Παραστασιακή Προπονητική”. Είναι μια δικιά μου εφεύρεση, η οποία πιστεύω θα αλλάξει το μέλλον του ποδοσφαίρου. Δίνω τις οδηγίες μου πριν το ματς μέσω παντομίμας. Πιστεύω επίσης πολύ και σε μια άλλη ιδεάρα μου. Στην “Μετεχρονική Προπονητική”. Δίνω τις οδηγίες για το ματς αμέσως μόλις τελειώσει. (Ερώτηση προς τον εαυτό μου: Μήπως -ποδοσφαιρικά μιλώντας- είμαι πολύ μπροστά από την εποχή μου;)
3 Νοε.
Σήμερα μάζεψα τα παιδιά γύρω από το τζάκι και τους διάβασα δυο αποσπάσματα από την Βίβλο του ποδοσφαίρου: “Το Δεύτερο Μανιφέστο Στην Υπερρεαλιστική Προπονητική” του Μπρετόν. Εκεί ο μέγιστος Αντρέ το λέει ξεκάθαρα: οι τερματοφύλακες πρέπει να προπονούνται στην ψιλογουμαρίτσα και τα μπακ-χαφ στην αλπική χιονοδρομία. Μόνο έτσι θα αναπτύξουν τις βασικές αρετές ενός σύγχρονου ποδοσφαιριστή, δηλαδή την ροπή προς το νιρβάνα. Δεν νομίζω οτι είχα την πλήρη προσοχή τους. Όταν γύρισα την πλάτη για να σχεδιάσω τη “Θεά Κάλι – Προστάτιδα των Μπακ”, στον μαυροπίνακα κάποιο παλιόπαιδο μου πέταξε ρεβύθια με φυσοκάλαμο.
7 Νοε.
Αυτοκριτική:
Να αλλάξω τη συμπεριφορά μου στον πάγκο. Και σίγουρα και το χαρμάνι του καφέ μου. Προσπαθώ να μην αγχώνω την ομάδα και κατά την διάρκεια των αγώνων προτιμώ να διαβάζω επιδεικτικά αθλητικές εφημερίδες και να πίνω τα εσπρεσσάκια μου καθισμένος αναπαυτικά στον πάγκο. Πρέπει να αλλάξω. (Ερώτηση προς τον εαυτό μου: Μήπως -ποδοσφαιρικά μιλώντας- είμαι πολύ μπροστά από την εποχή μου;)
9 Νοε.
Περίεργο περιστατικό: Το δεξί εξτρεμ, το μαροκινό διαμάντι, μόλις του έκανα αλλαγή, μου έδωσε ένα δεκάευρω και μου είπε να πεταχτώ να του πάρω ένα πακέτο τσιγάρα από το περίπτερο. Μάλλον δεν κατάλαβε ότι είμαι ο κουτς. Ούτε εγώ ήξερα ότι είχαμε τέτοια παιχτούρα. Η έκπληξη ήταν αμοιβαία!
13 Νοε.
Έχουμε πρόβλημα με την Ομοσπονδία. Δεν μας αφήνουν να φορέσουμε μωβ περιβραχιόνια και στρας στα σορτσάκια μας, σε ένδειξη συμπαράστασης στη Μπάρμπι. Έχουμε κοινωνική ευθύνη! Θα το κάνουμε ακόμα κι αν μας μηδενίσουν! (Ούτως ή άλλως έχουμε μηδέν βαθμούς)
17 Νοε.
Άλλο μπλέξιμο! Αυτό μοιάζει σοβαρότερο. Η ομοσπονδία μας ενημέρωσε ότι παίζουμε σε λάθος κατηγορία. Και σε λάθος άθλημα. Είναι κάτι που μας απασχολεί όλους.
Άσχετο:
Ερώτηση προς τον εαυτό. Μήπως -φιλοσοφικά μιλώντας- είμαι πολύ μπροστά από την εποχή μου;
*Φωτογραφία εξωφύλλου: Από τη σειρά Ted Lasso της Apple TV