Συμφωνικό έργο για φλάουτο, τσέλο, κλειδοκύμβαλο και καραμούζα. Εξερευνά -και κάποιες φορές ανακαλύπτει- την σχέση Ανθρώπου, Φάλαινας και Βερβερίτσας*(1) στην φαντασιακή δραματική πραγματικότητα. Ανακατεύει: Υπαρξιακή Φιλοσοφία, Συγχρονισμένη Κολύμβηση, Βελτιώσεις Κινητήρων και Μουσικές Φυσικοθεραπείες. Εισαγάγει για πρώτη -και ίσως μοναδική φορά- τον όρο “Στράντζα-Ψαλίδι” στην Βιετναμέζικη κουζίνα.
Να σημειώσουμε, επειδή ρωτάτε, ότι το συγκεκριμένο στοιχείο ουδεμία σχέση έχει με αυτό καθεαυτό το συμφωνικό έργο, οπότε στους επίσημους καταλόγους συμφωνικών έργων της Βασιλικής Εταιρείας Αρχειοθέτησης Συμφωνικών Έργων, δίπλα από τον αριθμό καταλόγου -που, έτσι για την ιστορία, να αναφέρουμε πως είναι ο ΤΖΟ717- έχει προστεθεί, σοφά και ταπεινά, ο όρος “Ηχητικό Τίποτα”.
Εξού και ο τίτλος αυτού του έργου.
- Υστερόγραφο
“Μην σκάβεται την πάπια” είναι τα πρώτα και μοναδικά λόγια της πρώτης πράξης.
- Υστερόγραφο Δεύτερο
Ο συνθέτης του έργου παραμένει ως και σήμερα άγνωστος. Γνωρίζουμε μόνο το αγαπημένο του φαγητό. (Ροβίθια)*(2)
- Υστερόγραφο Τέταρτο
Δεν πάτε να διαβάσετε κανά βιβλίο της προκοπής;
*(1) Βερβερίτσα η Κοινή: κάτι σαν σκίουρος στα βουνά της Πίνδου.
*(2) Ρεβίθια
…
*Φωτογραφία εξωφύλλου: lamag