Βρέθηκα πριν λίγες μέρες ένα πρωινό με μία φίλη Ασιάτισσα, που ζει στο Παρίσι πάνω από 20 χρόνια. Συζητούσαμε μεταξύ άλλων την κατάσταση στην Γαλλία· αναφερθήκαμε στις τελευταίες κινητοποιήσεις και την απεργία στα διυλιστήρια και τις ουρές στα πρατήρια. Ανταλλάσσαμε απόψεις ήρεμα και στο τέλος η Yen Li αποφάνθηκε. «Yannis είσαι ακραίος αριστερός! Να πας να γραφτείς στο PCF! (Κομμουνιστικό κόμμα Γαλλίας)». Όχι δεν θα πάρω, ευχαριστώ, είμαι ενάντια στην κομματικοποίηση. Η Yen Li είναι οπαδός του Ερίκ Ζεμούρ (υποψήφιος στις τελευταίες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία) ο οποίος θεωρεί τους αλλοδαπούς α priori πρόβλημα και εχθρούς, όπως και η Υen Li -ξεχνώντας βέβαια ότι και η ίδια δεν είναι Γαλλίδα αλλά Kινέζα, δηλαδή αλλοδαπή για τους Γάλλους- τέλος πάντων ας μην επεκταθώ…
Το μεσημέρι αργότερα, βρέθηκα μ´ ένα φίλο που είχα να τον δω καιρό και η συζήτηση ήρθε λίγο-πολύ στο ίδιο θέμα· έλεγα τα ίδια ακριβώς πράγματα και εξέφραζα τις ίδιες ακριβώς απόψεις όπως πριν από δύο ώρες, στο τέλος ο φίλος μου αποφάνθηκε: «Ξέρεις γίνεσαι όλο και λιγότερο προοδευτικός, θα γίνεις δεξιός στο τέλος!».
Το απόγευμα για καφέ στο σπίτι στενής Ελληνίδας φίλης -χρόνια και αυτή στο Παρίσι- η οποία εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα έγινε μέλος και μάλιστα πολύ ενεργό της Νέας Δημοκρατίας. Είχαμε ραντεβού, θα μου έδινε πληροφορίες για κάποιο θέμα και επί τούτου τηλεφώνησε σ´ έναν από τους γνωστούς της ο οποίος θα μου εξηγούσε αυτό που ήθελα. Μου δίνει λοιπόν το κινητό της λέγοντάς στον συνομιλητή της «Σου δίνω τώρα τον αγαπημένο φίλο μου Γιάννη,να ξέρεις ότι είναι αριστερός», όλα αυτά εννοείται με γέλιο, αγάπη και καλή διάθεση.
Λίγο αργότερα δέχομαι ένα τηλεφώνημα από μία καλή φίλη που μένει στη Γενεύη. Μετά τα προσωπικά μας η συζήτηση ήρθε στις απεργίες και τις εν εξελίξει κινητοποιήσεις και πάλι. Αναπτύσσω τις απόψεις μου -δεν τις είχα αλλάξει από το πρωί, πως θα γινόταν άλλωστε;-και η φίλη καταλήγει στο συμπέρασμα: «Αυτές είναι οι θέσεις της αστικής τάξης και της αντίδρασης, γίνεσαι όλο και πιο συντηρητικός». Να αναφέρω ότι ήμασταν πριν 40 χρόνια και οι δύο μέλη του ΚΚΕ. Τώρα πια κανένας μας.
Σύντροφός μου για κάποια χρόνια ήταν μια κινέζο-ταϊβανέζα, της υψηλής αστικής κινέζικης τάξης, αντίθετη με το πολιτικό καθεστώς της Κίνας και το Κομμουνιστικό Κόμμα, -αν της έλεγες όμως κάτι αρνητικό για την Κίνα και τους κινέζους θα σε σκότωνε. Όταν συζητούσαμε πολιτικά συχνά κατέληγε χαριτολογώντας στην φράση «Δεν ήξερα ότι κοιμάμαι στο ίδιο κρεβάτι με έναν κομμουνιστή! Εφιάλτης!». Η αλήθεια είναι ότι όταν μου περιέγραφε το τι υπέστη η οικογένεια της την περίοδο της πολιτιστικής επανάστασης του Μάο -είχα και την ευκαιρία να δω το κόκκινο βιβλίο του «μεγάλου οδηγητή» σε κινεζική εκδοχή για μαθητές σχολείων και να επισκεφτώ στα περίχωρα του Πεκίνου γειτονιές για αντιφρονούντες- ήταν δικαιολογημένο να έχει εφιάλτες.
Την ώρα που έγραφα αυτό το άρθρο ήρθε ένα SMS από ένα φίλο ενεργό πάντοτε μέλος του ΚΚΕ -είχαμε ανταλλαγή μηνυμάτων και διάσταση απόψεων- και αποφάνθηκε:« Είσαι ένας αντικομμουνιστής!».
Εν είδει επιλόγου θα μπορούσαν να ταιριάζουν απόλυτα οι φράσεις του μεγάλου Γάλλου φιλοσόφου και νομπελίστα συγγραφέα Αλμπέρ Καμύ*:
Si la vérité devait être de droite je serai un homme de droite.
(Αν η αλήθεια έπρεπε να είναι της δεξιάς θα ήμουν ένας δεξιός)
Puisque je suis un homme de gauche, je préfère une droite intelligente qu’une gauche imbécile
(Εφόσον είμαι αριστερός προτιμώ μία έξυπνη δεξιά από μία ανόητη αριστερά)
Ή μήπως καλύτερα αυτό που έλεγε ο Γάλλος δοκιμιογράφος και φιλόσοφος Alain de Benoist;:
«Οι ετικέτες είναι για τα βάζα της μαρμελάδας»
*Ο Καμύ θυμίζουμε ότι υπήρξε ενεργό μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Αλγερίας, αποχώρησε, έκανε κριτική στον Σοβιετικό ολοκληρωτισμό και τον σταλινισμό, γεγονός που προκάλεσε ανάμεσα σε πολλά αναθέματα τη ρήξη της στενής προσωπικής φιλίας του με τον Σαρτρ, κάτι που δεν τον απέτρεψε από το να εκφωνήσει ένα συγκλονιστικό επικήδειο στην κηδεία του Καμύ μετά το αυτοκινητιστικό του ατύχημα.
**Photographie #사진술