Συχνά όταν ταξιδεύω για μη επαγγελματικούς λόγους οδηγούμαι από «φαντάσματα» ανθρώπων του παρελθόντος που μ´ έχουνε επηρεάσει. Ως επί το πλείστον άνθρωποι της τέχνης, του πνεύματος, της επιστήμης.
Μου αρέσει να ανακαλύπτω τους χώρους όπου έχουν ζήσει και δημιουργήσει, σε κάποια περίοδο της ζωής τους.
Έτσι βρέθηκα, ακριβώς πριν μια εβδομάδα, στο σπίτι του Αμερικάνου συγγραφέα Χέμινγουεϊ στο Key West.
Ήξερα ότι αυτό το νησάκι βρισκόταν στα ανοιχτά της Φλόριντας, συνειδητοποίησα όμως -με κάποια δυσαρέσκεια – όταν βρέθηκα στο Μαιάμι, ότι ήταν πολύ πιο μακριά απ´ ότι φανταζόμουν· η έκπληξη βέβαια ήταν μεγάλη, και ευχάριστη, όταν είδα ότι υπήρχε… αυτοκινητόδρομος!
Από το Μαϊάμι στο Key West, το τελευταίο νησί μιας αλυσίδας δεκάδων μικρών νήσων που ενώνονται μεταξύ τους με τεράστιες γέφυρες, η απόσταση είναι περίπου 250 χιλιόμετρα από την ακτή.
Μια πρώτη γέφυρα αρκετών χιλιομέτρων, ένα νησάκι, πάλι γέφυρα πολλών χιλιομέτρων, πάλι νησί και ξανά τεράστια γέφυρα… όλο αυτό, συνεχίζεται για εκατοντάδες χιλιόμετρα και φαίνεται απίστευτο!
Σε λιγότερο από τρεις ώρες βρίσκεσαι, ταξιδεύοντας με αυτοκίνητο, σ´ ένα τροπικό νησί, στο νοτιότερο σημείο των ΗΠΑ, μόλις 140 km βόρεια της Αβάνας.
Ο Χέμινγουεϊ έζησε σε αυτό το μέρος από το 1928 μέχρι το 1940. Το σπίτι του, ένα υπέροχο διώροφο οίκημα σε στυλ colonial, είναι μουσείο και μπορείς να το επισκεφθείς.
Η ζωή του Χέμινγουεϊ ήταν έντονη, πλούσια και μυθιστορηματική· έγινε εξάλλου ταινία αρκετές φορές. Περιπέτεια, έρωτες, ταξίδια, διάβασμα, γράψιμο, ένα Νόμπελ! Ταλέντο, ρίσκο, αναζήτηση, χρεοκοπία, αλκοόλ, πολύ αλκοόλ και στο τέλος… μια αυτοκτονία!
Όταν αυτοκτόνησε ήταν 62 ετών!
Είχε πάρει το Νόμπελ όταν ήταν 55.
Ήδη όμως ήταν σε κατάθλιψη, ήταν αλκοολικός, η κύρωση του ήπατος είχε προφανώς ήδη διαγνωσθεί.. (Ο ιατρικός φάκελος του Χέμινγουεϊ έδειξε ότι υπέφερε από μια κληρονομική ασθένεια που προκαλούσε βλάβες ψυχολογικές και σωματικές· ίσως έτσι να εξηγείται το γεγονός ότι ο πατέρας του, ο αδελφός του, η αδελφή του και μια από τις εγγονές του αυτοκτόνησαν).
Σε αυτό το σπίτι έγραψε μερικά από τα πιο σημαντικά του μυθιστορήματα.
- «Αποχαιρετισμός στα όπλα»
- «Για ποιον κτυπήσει η καμπάνα»
- «Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο»
- «Πράσινοι λόφοι της Αφρικής»
- «Θάνατος στο απομεσήμερο»
Έζησε στο Key West με την δεύτερη σύζυγό του, την Pauline Pfeiffer, τα παιδιά του και περίπου 100 γάτες. Οι περισσότερες από αυτές είχαν μια ιδιαιτερότητα, ήταν πολυδάκτυλες, είχαν 6 δάχτυλα σε κάθε πόδι. Ο Χέμινγουεϊ είχε μια ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτή την ράτσα, η οποία προσδιορίζεται πια με το όνομα του. Hemingway cat, ο όρος σημαίνει εξαδάκτυλη γάτα. Ακόμη και σήμερα, 62 χρόνια μετά τον θάνατο του, περίπου 50 γάτες αυτής της ράτσας -απόγονοι της εποχής του Χέμινγουεϊ- ζουν στον ίδιο χώρο.
Στο πίσω μέρος του σπιτιού υπάρχει ένα μικρό, ξεχωριστό διώροφο οίκημα που ήταν το γραφείο του.
Τα χρόνια της ζωής του στο Key West ήταν γι΄ αυτόν μια περίοδος απομόνωσης. Είναι τελείως αποκομμένος από το κοινωνικό και γεωπολιτικό πλαίσιο και ενημερώνεται μόνο για τα λογοτεχνικά και αθλητικά δρώμενα. Περνά τον χρόνο του γράφοντας κάθε πρωί, ψαρεύοντας ξιφίες στα ανοιχτά της Καραϊβικής θάλασσας και του κόλπου του Μεξικού. Του αρέσει η θάλασσα και επισκέπτεται με το γιοτ του πολύ συχνά την γειτονική Αβάνα, όπου θα εγκατασταθεί για κάποια χρόνια μετά το 1940.
Ήταν το πρώτο σπίτι του νησιού με μια μεγάλη πραγματική πισίνα.
Έβλεπε ένα όμορφο φάρο, σαν αυτούς που περιγράφει στο βιβλίο του «Ο γέρος και η θάλασσα»
Ο Χέμινγουεϊ γεννήθηκε κοντά στο Σικάγο το 1899, πολέμησε στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο, τραυματίστηκε σοβαρά, εργάστηκε μετά το τέλος του πολέμου σαν δημοσιογράφος και υπήρξε ανταποκριτής της εφημερίδας Toronto Star στην Ευρώπη.
Κάλυψε σαν πολεμικός ανταποκριτής την μικρασιατική εκστρατεία του ελληνικού στρατού το 1921 και τις ελληνοτουρκικές μάχες στην Ανατολία (βρισκόταν στην πλευρά των ελληνικών γραμμών).
Ήταν παρών στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, όπου ήταν με το μέρος των Ρεπουμπλικάνων.
Βρέθηκε εκ νέου στην Γαλλία από τον Ιούνιο μέχρι τον Δεκέμβριο του 1944. Σαν ανταποκριτής «έζησε» στην απόβαση της Νορμανδίας στις 6 Ιουνίου του 1944! Τέλη Ιουλίου του 44, βρίσκεται στο 22ο Σύνταγμα πεζικού του στρατού των συμμάχων που κατευθυνόταν προς το Παρίσι για να το απελευθερώσει. Τέθηκε επικεφαλής μιας μικρής ομάδας μαχητών και συμμετείχε στην απελευθέρωση του Παρισιού τον Αύγουστο του ‘44.
Τακτικός πελάτης του Ριτζ στο Παρίσι στα χρόνια που έζησε στη Γαλλική πρωτεύουσα (στη δεκαετία του ‘20) ήταν αυτός που μπήκε πρώτος στο Ριτζ, στην απελευθέρωση του Παρισιού και το «απελευθέρωσε» από τους Γερμανούς αξιωματούχους της Βέρμαχτ που ζούσαν σ´ αυτό κατά τη διάρκεια της τετράχρονης γερμανικής κατοχής και που μόλις το είχαν εκκενώσει. Για να μπορέσει έτσι να πιεί το πρώτο του ποτό στο ελεύθερο πια Παρίσι στο αγαπημένο του στέκι που από τότε φέρει το όνομα του. Ένα από τα πιο όμορφα και εμβληματικά μπαρ του κόσμου θεωρείται το Bar Hemingway στο Ριτζ.
Παντρεύτηκε 4 φορές, και με κάθε μια από τις γυναίκες του έζησε σε διαφορετικούς τόπους.
Στο Παρίσι με την Harley Richardson από το 1921 μέχρι το 1927. Αυτή την περίοδο θα κερδίζει τα προς το ζειν σαν δημοσιογράφος και θα αρχίσει δειλά τις πρώτες του προσπάθειες με το γράψιμο. Το πρώτο του βιβλίο θα το γράψει το 1926.
Στο Παρίσι θα παντρευτεί και τη δεύτερη σύζυγο του Pauline Pfeiffer με την οποία θα ζήσει στο Key West. Θα χωρίσει μαζί της μετά την επιστροφή του από τον Ισπανικό Εμφύλιο το 1940.
Τρεις εβδομάδες μετά το διαζύγιο του το 1940 θα παντρευτεί την τρίτη σύζυγο Martha Gellhorn, η οποία θα τον εγκαταλείψει το 1945. Ο χωρισμός αυτός θα είναι επώδυνος και θα τον καταβάλει ψυχολογικά.
Το 1946 θα παντρευτεί την τέταρτη σύζυγο του Mary Welsh με την οποία θα μείνει μέχρι το τέλος της ζωής του το 1961.
Λάτρευε τις ιπποδρομίες, τις ταυρομαχίες, το κυνήγι, το σαφάρι (οι σημερινοί οικολόγοι θα τον είχαν στη μαύρη λίστα τους) το ποτό, τις γυναίκες.
Σε κάποια πράγματα σε σχέση με τη ζωή του σίγουρα υπάρχει αρκετός μύθος και υπερβολή που ο ίδιος από ένα σημείο και έπειτα συνειδητά καλλιέργησε…
*Φωτογραφίες: thecommonsense?