Είμαστε μία από τις ελάχιστες χώρες στον κόσμο που έχουμε περισσότερες από μία εθνικές εορτές.
Συνήθως κάθε έθνος-κράτος έχει μία εθνική γιορτή, κάποια μέρα που σηματοδοτεί την ιστορία του, ένα ιστορικό, πολιτικό ή πολιτιστικό κάποιες φορές γεγονός που συνδέεται με την ιστορική πορεία του και το οποίο δικαιολογεί την αδιάλειπτη ανανέωση του εορτασμού σε ετήσια βάση.
Οι περισσότερες χώρες γιορτάζουν την ανεξαρτησία τους ή την απελευθέρωσή τους, μια επανάσταση, το τέλος ή την αρχή ενός πολέμου.
Ίσως να πιστεύουμε ότι η πλούσια ιστορία μας να δικαιολογεί να έχουμε δύο εθνικές εορτές, αν και δε νομίζω να υπάρχουν πολλά έθνη-κράτη που να μην πιστεύουν ότι έχουν μια πλούσια ιστορία με πολλά ένδοξα γεγονότα και πολλούς ήρωες. Και αν δεν έχουν, τους κατασκευάζουν. Είναι απαραίτητο συστατικό της δημιουργίας του έθνους και της εθνικής συλλογικής συνείδησης.
Αρκεί μία επίσκεψη σε μουσεία όλων των χωρών, σε όλες τις ηπείρους για να ανακαλύψουμε δεκάδες ένδοξες μάχες και αθάνατους ήρωες της εκάστοτε χώρας.
Ο Βασίλης Ραφαηλίδης ανέφερε στο βιβλίο του «Η κωμικοτραγική ιστορία του ελληνικού έθνους» ότι είμαστε η μόνη χώρα που έχει δύο εθνικές γιορτές και λίγο παραπάνω από μία πρωτεύουσα (μιας και αποκαλούμε συνεχώς την Θεσσαλονίκη συμπρωτεύουσα).
Έσφαλε, γιατί κάποιοι μας ξεπερνάνε.
Πρωταθλητές η Λιθουανία και η Ινδία, με τρεις εθνικές γιορτές. (Όσο περισσότερο, τόσο καλύτερα!;).
Θα έδινα, αυθαίρετα, την πρωτιά στην Λιθουανία. Έχει μία εθνική γιορτή στις 16 Φεβρουαρίου, ημέρα της ανεξαρτησίας από την Ρωσία το 1918, έχει όμως και μία δεύτερη γιορτή στις 11 Μαρτίου, ημέρα της Αποκατάστασης (αυτή τη φορά) της ανεξαρτησίας το 1991, από την Σοβιετική Ένωση. Δεν έπιασε καλά την πρώτη φορά, έπρεπε και μια δεύτερη να το εμπεδώσουν και να σιγουρευτούν.
Αποκαλυπτικό γιατί δείχνει τι βασάνιζε περισσότερο τον λαό της Λιθουανίας.
Έχουν και μία τρίτη εθνική γιορτή στις 6 Ιουλίου, ημέρα της στέψης του βασιλιά Mendog (1253).
Οι Ινδοί έχουν μία άλλη ιδιαιτερότητα.
Μία εθνική εορτή στις 26 Ιανουαρίου για την ανακήρυξη της Δημοκρατίας, μία στις 15 Αυγούστου για την ανεξαρτησία του 1947 αλλά και μία τρίτη στις 2 Οκτωβρίου για τα γενέθλια του Γκάντι.
Τρεις χώρες συναγωνίζονται για το χάλκινο μετάλλιο.
Η Ελλάδα, η Πολωνία και η Ιαπωνία.
Η Πολωνία γιορτάζει την διακήρυξη του Συντάγματος (1791) στις 3 Μαΐου, η δεύτερη εθνική της γιορτή είναι της Ανεξαρτησίας, στις 11 Νοεμβρίου.
Η Ιαπωνία γιορτάζει την ημέρα της Ίδρυσής της (το 660 π.Χ.), στις 11 Φεβρουαρίου. Η δεύτερη εθνική της γιορτή είναι για τα γενέθλια του Αυτοκράτορα στις 23 Φεβρουαρίου.
Από τις 200 περίπου χώρες του ΟΗΕ μόνο πέντε έχουν περισσότερο από μία εθνικές γιορτές.
Υπάρχει και η ιδιαιτερότητα της Μογγολίας· έχει μια εθνική γιορτή, της χρειάζεται όμως ένα διήμερο (11-12 Ιουλίου) για να το ευχαριστηθούν περισσότερο.
*Φωτογραφία εξωφύλλου: Στρατιώτες σε άσκηση μάχης. Αλβανία, 1940 Δημήτρης Α. Χαρισιάδης / φωτογραφικό αρχείο Μουσείο Μπενάκι
