Ένα σκάνδαλο στο δήμο του Παρισιού ή δημαγωγικές κατηγορίες της αντιπολίτευσης;
…
Ένα επίσημο ταξίδι που φυσιολογικά θα περνούσε απαρατήρητο δημιούργησε μεγάλο θόρυβο στους πολιτικούς κύκλους της γαλλικής πρωτεύουσας. Στο επίκεντρο το ταξίδι της δημάρχου του Παρισιού Annie Hidalgo στην Ταϊτή (Γαλλική Πολυνησία).
Ο επίσημος λόγος του ταξιδιού ήταν να επισκεφτεί η Δήμαρχος τις εγκαταστάσεις και την πορεία των έργων για το ολυμπιακό αγώνισμα της ιστιοσανίδας.
Θα είναι ένα από τα επίσημα ολυμπιακά αγωνίσματα στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 που θα γίνουν στο Παρίσι και το αγώνισμα της ιστιοσανίδας θα λάβει χώρα στην Ταϊτή (Υπερπόντια Γαλλικά Εδάφη).
Έτσι όλοι μάθαμε ότι κάποια από τα ολυμπιακά αγωνίσματα δεν θα γίνουνε στο Παρίσι, αλλά 12.000 km μακριά.
Αν και ακούγεται λίγο περίεργο στην αρχή -Που πηγαίνετε; Στην Ταϊτή για του Ολυμπιακούς του Παρισιού- τελικά φαίνεται φυσιολογικό να γίνει σε μία ωραία πλαζ και κάτω από ιδανικές φυσικές συνθήκες, με μεγάλα κύματα, ένα αγώνισμα σαν αυτό της ιστιοσανίδας.
Αυτό που δεν είναι τόσο φυσιολογικό και προκάλεσε ένα μικρό -προς το παρόν- σκάνδαλο είναι το πώς εξελίχθηκε το ταξίδι της Δημάρχου.
Καταρχήν ήταν ένα ταξίδι που δεν ήταν προγραμματισμένο. Δεν υπήρχε στην ατζέντα της δημάρχου. Έγινε πολύ διακριτικά, χωρίς πολλές πληροφορίες και δημοσιότητα. Ενώ έπρεπε να διαρκέσει μία εβδομάδα διήρκησε 20 ημέρες.
Ποιος ήταν ο λόγος αυτής της μεγάλης παράτασης;
Στην Ταϊτή ζει η κόρη της Δημάρχου του Παρισιού, το ταξίδι λοιπόν από ένα σημείο και μετά (αν όχι από την αρχή) ήταν αποκλειστικά ιδιωτικό και όχι επίσημο.
Και εδώ αρχίζει και το πρόβλημα διότι για πολλούς αυτή η μετακίνηση δεν είχε κανέναν επίσημο χαρακτήρα εξαρχής.
Κατά την άφιξη της δημάρχου με την εξαμελή συνοδεία της (αδικαιολόγητα μεγάλη για μια απλή επιθεώρηση εγκαταστάσεων), η τοπική τηλεόραση, στην μικρή τελετή υποδοχής που της επιφυλάχθηκε, ανακοίνωσε ότι το ταξίδι της είχε καθαρά ιδιωτικό χαρακτήρα.
Σύμφωνα όμως με τη Δήμαρχο υπήρχε ένας επίσημος λόγος για το ταξίδι στην Ταϊτή· ήτανε για να επισκεφθεί και να επιθεωρήσει τις εγκαταστάσεις όπου θα γίνει το αγώνισμα της ιστιοσανίδας. Όμως τελικά δεν τις επισκέφτηκε· πήγε μόνο ένας αντιδήμαρχος από την εξαμελή συνοδεία της.
Και το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι γιατί αυτή η κοστοβόρα και χρονοβόρα μετακίνηση;
Και ενώ στις μετακινήσεις της στο εξωτερικό η Δήμαρχος δίνει λεπτομερείς αναφορές για τις κινήσεις της στα social media -Facebook, Twitter, Instagram- με φωτογραφίες, ανακοινώσεις και βίντεο, αυτή την φορά δεν επικοινώνησε τίποτα.
Απόλυτη σιγή, διακριτικότητα και καμία δημοσιότητα.
Εκτός από ένα βίντεο στις 19 Οκτωβρίου στο Instagram όπου έκανε ποδήλατο στις όχθες του Σηκουάνα και άφηνε να εννοηθεί ότι οι σκηνές ήταν της ίδιας ημέρας (όταν μαθεύτηκε ότι εκείνη την περίοδο δεν ήταν στο Παρίσι αλλά στην Ταϊτή όλοι σοκαρίστηκαν για το ψέμα).
Ένα επιπλέον σημείο που ενοχλεί πολλούς πολίτες είναι το γεγονός ότι τα πολιτικά πρόσωπα στη Γαλλία συνήθως παίρνουν επίσημα διακοπές κάποιες μέρες τον Αύγουστο, οι οποίες ανακοινώνονται δημόσια, και το γεγονός ότι η δήμαρχος απουσίαζε για 20 ολόκληρες ημέρες από το Παρίσι, για ιδιωτικούς λόγους, σε μία περίοδο όπου υπάρχουν έντονες κινητοποιήσεις (λόγω του πολέμου στη Γάζα) και μια έντονη πολιτική ατζέντα με επείγουσες υποθέσεις στις οποίες η παρουσία της Δημάρχου είναι καθοριστική.
Πολλοί ειρωνεύονται την δήμαρχο για τον τρόπο με τον οποίο θέτει τις προτεραιότητες της και αναφέρονται στο γεγονός ότι πριν δύο μήνες είχε ήδη γίνει μία επιθεώρηση στις εγκαταστάσεις της Ταϊτής, ότι δεν υπήρχε τίποτα το επείγον για ένα τόσο μεγάλο ταξίδι, ότι η Δήμαρχος μέχρι τώρα δεν έχει επισκεφθεί καμιά άλλη εγκατάσταση σε κάποια άλλη περιοχή της Γαλλίας όπου θα γίνουν κάποια από τα ολυμπιακά αγωνίσματα και ότι όλη αυτή η υπόθεση ήταν ένα πρόσχημα για να επωφεληθεί σε προσωπικό επίπεδο.
Το κόστος ανέρχεται σε 60.000€ (αεροπορικά εισιτήρια, ξενοδοχεία και εστιατόρια) για τη Δήμαρχο και τα έξι άτομα της συνοδεία της.
Από το γραφείο της δημάρχου απάντησαν ότι πλήρωσε από την τσέπη της το εισιτήριο της επιστροφής, εφόσον ήταν δική της προσωπική απόφαση να μην επιστρέψει στην προκαθορισμένη ημερομηνία και να καθίσει επιπλέον 15 μέρες για προσωπικούς λόγους (αν και δεν γνωρίζω λεπτομέρειες, έχω τις αμφιβολίες μου, συνήθως αυτές οι αποστολές ταξιδεύουν αποκλειστικά σε business class όπου η αλλαγή ημερομηνίας των εισιτηρίων γίνεται δωρεάν ή στοιχίζει απλά κάποιες δεκάδες ευρώ. Συνήθως στα οικονομικά εισιτήρια των low coast εταιριών δεν έχουμε δυνατότητες αλλαγής εισιτηρίου και αναγκαζόμαστε να αγοράσουμε ένα νέο και όχι στην business class της Air France). Δικαιολόγησαν δε το γεγονός της μη επίσκεψης της Δημάρχου στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις εξαιτίας κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων από οικολόγους της περιοχής που είναι αντίθετοι στα έργα που γίνονται και ότι αυτό ίσως θα ήταν πολύ επικίνδυνο για την σωματική της ακεραιότητα! (Ή αλλιώς, ας την πληρώσει ο ριψοκίνδυνος Αντιδήμαρχος).
Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία να αναφερθώ επιπλέον στις αντικρουόμενες απόψεις, τα αλλεπάλληλα ανακοινωθέντα, τις δηλώσεις και την πολεμική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο βασικών παρατάξεων του δημοτικού συμβουλίου του Παρισιού και των μικροπολιτικών τους παθών. Το μέλλον θα δείξει αν υπήρχε πολιτικό ατόπημα ή δόλος από την πλευρά της Δημάρχου.
Θα σταθώ σε ένα σημείο που είναι χαρακτηριστικό των πολιτικών ηθών της εποχής και το θεωρώ το πιο προβληματικό.
Στις έντονες κατηγορίες της (δεξιάς) αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο -για την οποία δεν τρέφω απολύτως καμία συμπάθεια- η Δήμαρχος (την οποία ψήφισα για την πρώτη της θητεία αλλά όχι για τη δεύτερη) απάντησε με το εξής φοβερό πολιτικό επιχείρημα:
«Με κατηγορείτε για ένα ταξίδι που έκανα, όμως ξεχνάτε ότι κάνω πολλά επίσημα ταξίδια όλο το χρόνο και κυρίως κάθε Ιανουάριο το πρώτο μου ταξίδι είναι πάντοτε στο Άουσβιτς!»
Με άλλα λόγια, πως τολμάτε να με κατηγορείτε εμένα (ιδίως μετά από όσα συμβαίνουν αυτή την περίοδο) που πηγαίνω πάντοτε κάθε χρόνο στο Άουσβιτς;
Εφόσον είμαι κάποια που πηγαίνω και αποσείω φόρο τιμής στο Άουσβιτς είμαι υπεράνω πάσης υποψίας και απαξιώ να μπω στην διαδικασία εξηγήσεων και δικαιολογιών για το τελευταίο μου ταξίδι.
Είναι πολιτική απρέπεια να μου επιτίθεστε!
Και εκεί σταματά η συζήτηση.
Και αναρωτιόμαστε, τι σχέση έχουν οι εξηγήσεις που της ζητά η αντιπολίτευση για το ταξίδι της στην Ταϊτή με το Άουσβιτς.
Είναι σημάδια των (πολιτικών) καιρών.
Δεν αντιπαραθέτουμε επιχειρήματα αλλά βάζουμε ετικέτες. Η Annie Hidalgo είναι αριστερή και πάει κάθε χρόνο στο Άουσβιτς.
Έτσι καθίσταται υπεράνω κάθε κριτικής και υποψίας.
Και όπως δήλωσε «είναι άσεμνη η επίθεση που δέχεται».
Όταν ο πολιτικός διάλογος φθάνει σε αυτό το σημείο, σε αυτό το αδιέξοδο, όπου αντί για πολιτικά επιχειρήματα και διάλογο, προβάλλεται και κυριαρχεί το πάθος, το συγκινησιακό και η ανορθολογική ενοχοποίηση, η κατάσταση γίνεται ανησυχητική.
Και βέβαια δεν είναι μόνο η Δήμαρχος του Παρισιού που ανήκει σε αυτή την κατηγορία.
Ίσως η λύση να βρίσκεται στην προτροπή του εμβληματικού δημοσιογράφου Αντρέ Μπερκώφ προς την Annie Hidalgo.
«Την επόμενη φορά που θα πάτε στην Ταϊτή τον Οκτώβριο μη βιάζεστε να έρθετε, καθίστε τουλάχιστον μέχρι τα Χριστούγεννα ή το επόμενο καλοκαίρι. Δε θα μας λείψετε καθόλου».
*Φωτογραφία εξωφύλλου: Anne Hidalgo, le 6 octobre 2023. MIGUEL MEDINA / AFP