“Ο Άνδρας που Μπέρδεψε τη Γυναίκα του με ένα Καπέλο”: Χατζηγιάννειο Πνευματικό Κέντρο

Στο έργο μας βλέπουμε την ιστορία ενός ανθρώπου (Peter), που πάσχει από περίεργες εκτροπές της αντίληψης και της νόησης. Ασθενής χωρίς μνήμη και με χαμένο παρελθόν. Ασθενής που δεν γνωρίζει τους πιο γνωστούς το ανθρώπους και τα πιο κοινά αντικείμενα…
Που τα μέλη του έχουν γίνει πια ξένα…
Το έργο μας μιλά για ανθρώπους που έχουν αποκλειστεί, σαν καθυστερημένοι και εντούτοις είναι προικισμένοι με αλλόκοτα καλλιτεχνικά ταλέντα.
Ο πρωταγωνιστής μας ήταν ένας εξαιρετικός διακεκριμένος μουσικός. Μέσα από τις σχέσεις του με τους μαθητές του, έγιναν φανερά τα πρώτα συμπτώματα άνοιας.
Μία ιστορία με άγχος, φόβο, σύγχυση, αμηχανία, ντροπή αλλά και γέλιο… Ο Πίτερ, παρόλο που συνέχιζε να έχει εντυπωσιακές ικανότητες στη μουσική, κάτι δεν πήγαινε καλά. Οι οικείοι του, πρόσεξαν κάποια παράξενα προβλήματα στη συμπεριφορά του τον τελευταίο καιρό. Δεν μπορούσε να συλλάβει μία σκηνή συνολικά, αλλά κάποια απομονωμένα, μικροσκοπικά στοιχεία.
Κανένα πρόσωπο δεν του ηταν οικείο, αλλά αναγνωρίζονταν σαν ένα σύνολο χαρακτηριστικών. Υπήρχε η συμβατική τυποποιημένη γνώση, χωρίς όμως ίχνος προσωπικού στοιχείου. Ήταν χαμένος σε ένα κόσμο αφηρημένων εννοιών. Είχε χάσει την “αφαιρετική” και τη “λογικόπροτασιακή” σκέψη.
Ανέλυε τον κόσμο όπως ένας υπολογιστής μέσω βασικών γνωρισμάτων. Είχε χάσει κάθε επαφή με τον πραγματικό κόσμο. Έβλεπε πράγματα και πρόσωπα εκεί που δεν υπήρχαν, και άλλες φορές, τα αναγνώριζε από την όσφρηση ή την φωνή .